Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

dinsdag 29 oktober 2013

Als het vuur gedoofd is...

Terwijl Nederland zich massaal druk zat te maken over de naderende eerste heuse herfststorm, gingen mijn gedachten vooral naar de bosbranden in Australië. Da's heel ver weg, dus waar maak je je druk om? Tja.. Nieuws kan me nog steeds -zomaar ineens- raken. Zoals dat gaat met nieuws, zijn de berichten over de branden in Australië naar de achtergrond verdwenen. Brandt het nog? Geen idee, er is ander nieuws dat om voorrang schreeuwt.

Wat me vooral trof in de berichtgeving over de Australische branden, was dat het vuur zo snel om zich heen greep. Ik zie nog die man voor me die, naast de nog smeulende resten van zijn huis, gelaten tegen de verslaggever zei "Het ging zo snel, alles is weg.." Het was de gelatenheid waarmee hij die woorden uitsprak. Als alles weg is, wat doe je dan? Zou ik die verslaggever te woord gestaan hebben?

Het ironische is dat vuur in onze taal heel vaak iets te maken heeft met passie, of zelfs met hoop. Je kunt tenslotte in vuur en vlam staan, vurig hopen en je kunt je het vuur uit de sloffen lopen. Als je meerdere potjes op het vuur hebt, dan is dat positief, al moet je natuurlijk ook weer niet met vuur spelen.

Ja zo bedenkt een mens wat, zo tijdens de eerste grote najaarsstorm. Ik heb het niet zo op vuur. Al blijf ik graag vurig hopen en leg ik mensen ook regelmatig het vuur na aan de schenen, als ze mij iets wijs proberen te maken. Zo ontstond deze tekening.
'Vuur' (inkt en ecoline)

Blijf vooral vurig hopen, want...
"Als het vuur gedoofd is, dan komen de wolven"
en zo is dat.

9 reacties:

  1. Lilian,

    Een vlammend plaatje, heb je eindelijk weer eens van jouw "lievelingskleur" gebruik kunnen maken, zonder mijn commentaar -;)!
    En ja, die bosbranden zijn vooral ook triest voor de planten en de dieren.
    Het Australische leger moest zo nodig met vuur spelen.
    De Australische brandweer heeft misschien wel eens voor hetere vuren gestaan, maar ze hebben het te vuur en te zwaard bestreden en is het nu toch uit.
    Tenslotte schreef ik ook eens deze haiku/senryu:

    http://haiku--blog.blogspot.nl/2011/05/in-vuur-en-vlam.html

    -----------------------------------------------------

    hart in vuur en vlam

    ongrijpbaar stroomt de liefde

    vingers die strelen

    -----------------------------------------------------

    Groetjes,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ;-) Toen ik 'm maakte, dacht ik het nog... Jaja, mijn 'lievelingskleur', misschien ben ik wel een 'vurig' tiepje.
      Ja, de natuur heeft ook veel te lijden bij zulke hevige branden, dan zou je haast vergeten.
      Vuur aan wal is nog geen baken, maar dat ze de boel te vuur en te zwaard bestrijden staat buiten kijf ;-)
      Dank voor weer een mooie Haiku, jeer!

      Verwijderen
  2. Ja daar denk ik ook steeds aan
    het lijkt wel alsof het daar steeds erger wordt
    ik heb familie in Australie maar die wonen gelukke ver van de brandhaarden
    hier kun je zien waar het nog brand:
    http://www.bushfirecrc.com/fire-locations

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hè? Ieder jaar zijn er weer van die berichten. Gelukkig dat je familie er ver vandaan woont, je moet er toch niet aan denken...
      Bedankt voor de link, ik zie dat er nog best veel branden zijn, nog redelijk wat 'hotspots'... en wij maar mekkeren over een paar omgevallen bomen ;-)

      Verwijderen
    2. hier alleen schade aan m'n vlinderstruik, maar daar zie je volgend jaar al niets meer van.
      En m'n vogelhuisje is gesneuveld.
      dat was toch al niet zo'n handige aankoop met twee katten ;-)

      Verwijderen
  3. hela hola wat leuk vlot en vurig geschreven (glimlach)

    BeantwoordenVerwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: