Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

maandag 14 oktober 2013

Klap van de koffiemolen

Soms kun je met de beste wil van de wereld niet meer bedenken waar je iets gelaten hebt. Zo ging dat ook met de beloofde tekening van de ouderwetse koffiemolen. Ik dacht 'm van de cursus meegenomen te hebben naar huis, maar ik kon hem nergens meer vinden. Toch een blogje over een koffiemolen dit keer.

Ik kom niet uit de tijd van de koffiemolen. Snelfiltermaling was het toverwoord in de jaren waarin ik opgroeide... en waarom moeilijk doen, als het zoveel makkelijker kan? Toch hadden wij een koffiemolen thuis en nog een heel mooie ook. We woonden in een jaren '30 huis met -voor de verbouwing- een keuken met een granieten aanrechtblad en veel 'Resedagroen'. Resedagroen was een kleur die in die tijd veel gebruikt werd en voor mij staat die kleur ook voor 'vroeger'. Er hing destijds een hoge keukenkast met twee deurtjes, waarin we nog voedselbonnen tegenkwamen uit de Tweede Wereldoorlog.

In die keuken dus, hing deze koffiemolen, met Delftsblauw motief.


De koffiemolen met Delftsblauw


Als kind vond ik 'm heel erg fascinerend. Niet om de functie, maar vooral omdat je die slinger in het voorbij gaan zo'n lekkere zwieper kon geven. Natuurlijk was het niet de bedoeling dat ik er elke keer met mijn handjes aanzat, maar zoals dat gaat met 'dingen die niet mogen', deed ik het minstens drie keer per dag.

Toch heb ik hem wel een keer voor zijn eigenlijke doel mogen gebruiken. Dat was toen er uit het jaarlijkse kerstpakket (ook al ouderwets!) een pak bonenkoffie tevoorschijn kwam. Zonde om niet op te maken, vond mijn moeder, dus mocht er op een dag toch legitiem geslingerd worden. Dat viel me trouwens vies tegen: als er weerstand in zo'n apparaat zit (de bonen dus), slingert het toch heel wat minder fijn! Daarna was ik, ja heel raar, gelijk genezen van mijn neiging tot spontaan zwiepen aan de molen.

Veel jaren hing het ding werkloos aan de muur, totdat we een keer poffertjes aten. De poffers waren al gebakken, de bordjes stonden klaar, toen we tot de ontdekking kwamen dat de poedersuiker op was. Even snel naar de super kon toen niet en poffers zonder poedersuiker is toch een beetje...tja.
"Dan doen we toch de suiker in de koffiemolen, dan maalt die het tot poeder!" Mijn ouders vonden dat nog goed ook. Suiker malen met een koffiemolen kan, maar je krijgt er geen poedersuiker mee, om nog maar te zwijgen over wat die actie met die arme koffiemolen deed :-)

Zulke dingen bedenk ik dus, wanneer ik een oude koffiemolen zie.  "O, die is kapot gegaan bij één of andere verbouwing" was mijn vaders laconieke antwoord toen ik hem naar aanleiding van de tekening vroeg naar de koffiemolen. Ineens wist ik het weer, iets met een plank en een heel harde klap. De keramieken pot met dat Delftsblauw was in drie grote stukken, niet meer te redden...

10 reacties:

  1. Ha Lilian, een bijzonder verhaal en hoe langer je na denkt hoe meer er boven komt
    ook mooi je tekening zo terug te halen in je gedachten en te tekenen....goed gelukt.

    Zo was het ook met mijn wayang poppen
    het idee van een theemuts van vroeger
    bij mij thuis.
    Dus Lilian jij met de koffie en ik met de thee....
    liefs groetjes
    Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat grappig dat ook jij de beelden van vroeger zo verwerkt, Christiene. Elk voorwerp kan zulke dingen bij je oproepen hè, leuk om te lezen dat jij dat ook hebt! Ik de koffie en jij de thee, da's toeval hoor, maar wel een leuk toeval.

      Bedankt voor je leuke reactie Christiene, je bezorgde me de eerste glimlach van vandaag ;-)

      Verwijderen
  2. Lilian,

    Geslaagd plaatje en een leuke anekdote, die ook bij mij herinnering oproept. Wij hadden vroeger thuis ook zo'n koffiemolen, wel niet zo'n mooie als deze en ik heb daar vaak koffie mee mogen (moeten) malen. Ook die molen is verdwenen.
    Over deze zolderstukken schreef ik eens een logje "Waar blijft de tijd"met een senryu:
    http://haiku--blog.blogspot.nl/2012/01/waar-blijft-de-tijd-2.html#comment-form

    Groetjes,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat leuk om te lezen dat dit logje ook jou even meenam naar vroeger. Koffie 'moeten' malen was vast minder leuk, maar toch... zo'n molen is een mooi ding.
      Mooie senryu, net zoals de foto die erbij hoort, weemoed bijna hè?
      Dankjewel voor je leuke reactie!

      Verwijderen
  3. Wij hadden er thuis ook eentje.
    Een gele, volgens mij stond er in rode letters Douwe Egberts op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk! Die heb ik ook weleens gezien volgens mij, zo'n gelige met D.E. opdruk... Ik zit me nu alleen te bedenken wie er dan zo eentje had :-)

      Verwijderen
    2. ik heb wel nog een beige koffiepot met filterhouder van DE en een groene theepot met theelichtje van Pickwick uit die tijd

      Verwijderen
  4. Mijn moeder maalde ook wel eens panda`s in de ouwe koffiemolen.
    leuk blogje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hahaha panda`s moeten natuurlijk pinda`s zijn.

      Verwijderen
    2. Pinda's malen ging vast beter dan suiker! Dankjewel!

      Hahaha! Leuke verschrijving, ik moest er zo om lachen! Gelukkig zitten we al een poosje na Dierendag :-)

      Verwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: