Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

dinsdag 6 mei 2014

Muizenissen

Vanochtend, net wakker, dacht ik een muis te zien. Dacht ik, want het was niet zo. In de ochtenduren hebben mijn ogen wel vaker de eigenschap mij een beetje voor de gek te houden. De 'muis' die ik zag, bleek een haastig uitgetrokken grijze sok :-)

Als een muisje opgerold leek de sok me bijna toe te grijnzen. Ook ik kon er wel om lachen, want muizen vind ik (in tegenstelling tot sommige mensen) niet eng of vies.

Het deed me denken aan die keer dat er eentje in mijn broek geklommen was. Al de hele dag was de kat die we toen hadden onrustig geweest en het was pas 's avonds toen we ontdekten waarom. Een kleine veldmuis, die waarschijnlijk via het balkon binnengekomen was. Nu weet ik wel dat de kat niet anders kan dan zo'n muisje vangen, maar toch vond ik dat niet zo'n goed idee. Huiskatten vangen een muis namelijk niet zomaar.

Nee, daar gaat een heel traject aan vooraf. Poot erop, moedwillig laten ontsnappen, weer vangen, in de bek nemen.... Opgooien, vangen, weer een poot erop... Laten ontsnappen en dat alles net zo lang tot de muis 'het niet meer doet' en de kat hem triomfantelijk voor je voeten parkeert. Nee, dat vond ik geen goed idee. Dus besloten mijn vader en ik de muis te vangen. Ik kan melden dat dat nogal hilarisch was, zeker als je bedenkt dat de kat elke keer in ons kielzog zat te wachten tot hij aan de beurt was.

Uiteindelijk hadden we de kat opgesloten in een kamer en niet lang daarna vingen we de muis... In een emmer. Ik zou de emmer afdekken en de muis buiten in het gras aan de overkant weer vrijlaten. Helaas had de muis andere plannen. Voordat ik de doek over de emmer had gedaan, sprong het beest eruit en liep hij over mijn schoenen en sokken zo mijn broek in. De soulpijpen waren toen net weer in de mode. Mijn vader kneep mijn broekspijpen dicht en ik stond daar -al giechelend- moeilijk te doen om mijn voet weer in de emmer te zetten. "Wel lekker zacht!" schijn ik ook nog geroepen te hebben. Om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk kregen we het diertje via de emmer in een lege voorraadbus en zo heb ik hem alsnog zijn vrijheid terug gegeven.

Het zal ook niet geheel toevallig geweest zijn dat de voorlaatste aflevering van mijn favoriete televisieprogramma Vroege vogels onder andere ging over Noordse Woelmuizen. Terloops kwamen ook nog allerlei andere muisjes aan bod. De veldmuis, zo eentje als ik dus had gevangen, maar ook de bosmuis. Wat kun je dan in mijn geval anders doen dan muizen tekenen? Ik koos voor de bosmuis, omdat die van die mooie oogjes hebben. Daarbij lijkt me dat ook het fijnste leven voor een muis: gewoon in een bos. Laat die muizenissen maar aan ons mensen over :-)

Bosmuisjes (inkt en kleurpotlood)

15 reacties:

  1. Lilian,

    Weer een bijzonder fraaie tekening en een grappig verhaal.
    Ik heb in mijn vorige woning diverse muizen op een bijzondere manier gevangen en ze ook weer buiten vrij gelaten. Ik heb eens een schoenendoos op scherp gezet met een houtje eronder met een touwtje eraan, een stukje worst onder de doos en rustig wachten op de bank totdat de muis kwam. Hij of zij kwam altijd 's avonds rond elf uur tevoorschijn. Eenmaal onder de doos trok ik aan het touwtje en de muis was gevangen, plaatje eronder schuiven en de muis naar buiten.
    Ik vind ze grappig om te zien en ik schreef er eens een senryu over:

    http://haiku--blog.blogspot.nl/2011/05/m.html

    Groetjes en bedankt voor de aardige reactie,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi verhaal ;-) Meestal komen muizen inderdaad om een zelfde tijd om een hoekje gluren, alleen met een kat in de buurt heb je daar echt niks aan...
      Leuk dat jij de muizen ook weet te waarderen.
      Zoals voor mij de illustraties werken, is dat bij jou met de haiku's en senryu's, dat is duidelijk! Dankjewel jeer!

      Verwijderen
  2. schitterend verhaal en prachtige tekening (ik dacht even dat je stempels gebruikt had ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Stempels? Het enige stempelkussen dat ik in huis heb, is er één uit lang vervlogen tijden. (Hartstikke verdroogd dus!) Dankjewel voor het compliment!

      Verwijderen
    2. haha ik heb dozen vol, maar gebruik ze zelden, als het goed is komt iemand me morgen stempelinspiratie geven

      Verwijderen
  3. Ha Lilian mooie herinneringen aan je vader komen boven
    verpakt in een mooi verhaal met het muisje.
    wat zal dat beestje een angst uit hebben gestaan
    De tekening vind ik prachtig verhaal en tekening komen zo
    uit Lilians boek!
    Ik vind de muisjes lief om te zien.
    Liefs een groetje Christiene

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat klopt, zulke dingen komen nu boven... Ik hoop ook dat dat blijft.

      Het arme beestje zal inderdaad bang geweest zijn, maar ik wil niet weten wat er was gebeurd als hij in de poezelige pootjes terecht was gekomen. Dat is niet fijn om te zien.
      Dankjewel lieve Christiene voor het mooie compliment!

      Verwijderen
  4. Wat een mooie tekening weer! Die muisjes zijn heel schattig. Leuk hoor!
    Je verhaal erbij is geweldig! Ik moest er ook wel om lachen dat je "Wel lekker zacht!" hebt geroepen.

    Mooi gemaakt en geschreven weer!
    Liefs, Cheyenne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel! :-) Ja, dat "Lekker zacht", daar moest mijn vader ook zo om lachen. Zoiets is ook echt iets van mij hoor, *niet verder vertellen* ik aai bijvoorbeeld ook altijd de pluchen beesten in de speelgoedwinkel. (Wel stiekem hoor, als ik denk dat er niemand kijkt.) Kleine afwijking, maar ik doe er niemand kwaad mee, toch?
      Bedankt voor je lieve reactie!

      Verwijderen
  5. het zijn schattige muisjes op je tekening maar ik zie ze toch liever niet in het echt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Ze horen eigenlijk ook niet dichtbij mensen te komen, toch?
      Blij te lezen dat je ze op tekening wel lief vindt, dankjewel!

      Verwijderen
  6. voor muizen ben ik bang. Ik weet dat het onzin is maar het is nou eenmaal zo pfft maar wel goed getekend deze jagen me geen angst aan . Wellicht omdat het getekend is. Normaal sluit ik mijn ogen als ze op de tv zijn en als ik ze echt tegen kom ........rennen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Angst is wat dat betreft een vreemde emotie; je kunt het nog zo goed beredeneren, maar als je bang bent, ben je bang... Herkenbaar hoor, alleen heb ik dat dus niet met muizen ;-)
      Gelukkig dat deze muisjes je geen angst aanjoegen, toch weer een puntje gescoord!

      Verwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: