Aan de slag!
De docent grapte dat hij dan kaarten met zijn eigen portret erop zou laten drukken, waarop hij dan met een strenge blik op ons toe zou zien, opdat we vooral aan het tekenen en schilderen zouden blijven. We zagen het al helemaal voor ons, hoe we met die strenge blik op ons gericht, - want zo'n foto hang je natuurlijk in je werkkamer - noestig aan de arbeid zouden gaan.
Geen goeroe
Misschien had zo'n goeroefoto me geholpen, ik weet het niet. Feit is wel, dat ik na de laatste les geen potlood of kwast meer heb aangeraakt. Onder mijn laatste blogpost verschenen ietwat bezorgde reacties... Wat was er met me aan de hand? Mijn tas met tekenspullen lag nog precies zo in de hoek als ik hem had neergelegd. Had, want vanmorgen heb ik 'm weer opgepakt, om eens voorzichtig te kijken naar wat ik er ook al weer had in gestopt. Soms slokt het leven van alledag je teveel op om nog aan schilderen of tekenen te kunnen denken. Zo ook afgelopen tijd. Mijn ene collega werd ziek, de ander ging met verlof en ik maakte flink wat extra uren, omdat ik de bijbehorende extra centjes wel goed kon gebruiken. Zo kwam het, maar eigenlijk voelt het ook niet fijn om zo lang niets met mijn blog te doen, vandaar vandaag een laatste "wordt het nog wat" blogje, om de tijd die daarna komt hopelijk weer te kunnen besteden aan mijn 'echte tekenprojecten'.
De wereld in brand
Ironisch genoeg was mijn blokje precies vol, toen de cursus stopte. Ik bekeek de laatste aquarelwerkjes. Nadat we steeds dingen met maar twee kleuren hadden geschilderd, mochten we er één kleur aan toevoegen. Zo ontstond ook het werkje hieronder:
Drukte (aquarel) |
Vervlogen rijkdom
De volgende die ik wil laten zien, is gelukkig iets minder heftig ;-) Denk een beetje Downton Abbey: zo'n huis met veel rijkdom uit vervlogen tijden. Zo'n huis dat eigenlijk te duur is om te onderhouden, maar waar dan de sjieke meubels je moeten doen geloven dat het heel wat is. Een stoeltje met barokke pootjes, kandelaars en kaarslicht en de 'goeroe's' van die tijd aan de muur:
Vervlogen rijkdom (aquarel) |
Het huis aan het eind van de weg
De laatste uit mijn boekje was een weergave van een landweggetje, ergens tussen winter en lente in. De derde kleur die ik hier gebruikte, was groen. Het is een beetje een apart plaatje geworden, ik weet niet goed wat ik er van moet vinden.
Aan het eind van de weg (aquarel) |
tjonge wat mooi Lilian
BeantwoordenVerwijderen(ben onder de indruk van de kleuren)van de Drukte en aan het eind van de weg is ook mooi beetje mysterieus.
:-) Mede jouw reactie bracht me weer aan 't bloggen, dus ik moet je dubbel bedanken: voor je lieve reactie op deze post en voor het feit dat je me even wakker hebt geschud... Dank je wel!
VerwijderenJa, zo gaat dat soms. De drukte van alledag kan erg bepalend zijn. Dan zijn de cursus en thuis en werk verschillende werelden.
BeantwoordenVerwijderenIn die eerste zag ik ook brand en rookwolken, met de titel 'drukte' erbij wordt het wel meteen duidelijker.
Ik ben benieuwd waar je weg heen leidt.
Dat is waar. Het tekenen en schilderen was niet eens in mijn gedachten.:-)
VerwijderenHaha, leuk dat je dat schrijft... die gedachte had ik zelf ook. In mijn hoofd kwamen zelfs de aanslagen in Brussel voorbij; bijna eng. Het is dat oranje denk ik, groen of geel hadden een heel ander plaatje gemaakt.
De tijd gaat leren waar de weg heen leidt... ideetjes genoeg, nu alleen even de tijd nemen om ze uit te voeren.
Wow wat heb jij mooi gedaan met tekening. Zo mooi Lilian. Drukte was voor jou geweest om te cursus te doen. Het is wel moeite waard om te je verhaal te lezen hoe en wat. De eerste schilderij heb je heel goed gedaan. Tweede en derde helemaal geweldig gemaakt. Ik zou dit niet kunnen. Compliment Lilian.
BeantwoordenVerwijderenFijne zondag.
Lieve groetjes Jacqueline & Ferry.
Dank jullie wel Jacqueline en Ferry! Ja die eerste (en dan vooral de titel) was eigenlijk wel toepasselijk. Het is ook zo cliché om te moeten schrijven dat je het druk hebt gehad ;-) Het komt wel, dacht ik. Het is met schilderen en tekenen ook zo dat je wel even de rust moet vinden om het te doen en als die er niet is, dan lukt het ook gewoon niet. Dank voor jullie lieve complimenten!
VerwijderenWat een lieve reacties van jou. Daar heb gelijk in dat ik ook eigen moet denken. Het blijft altijd wel moeilijk. Nogmaals heel lief!
VerwijderenFijne dagen gewenst.
Liefs Jacqueline & Ferry.
Je derde foto heeft iets nostalgisch.
BeantwoordenVerwijderenHet doet me denken aan vakanties uit mijn jeugd.
De omgeving van Trier / Freiburg
O echt? Wat grappig! Wat doet je daar aan denken? Die huisjes, of het landschap?
VerwijderenDe hele sfeer, de kleuren
VerwijderenZoek maar eens op google maps naa4 Glottertal in de buurt van Freiburg (er zijn er meer)
Net even gedaan... mooi daar! Heel groen en wijds. Dat moeten mooie herinneringen zijn. Wat leuk dat mijn knutsel je daaraan doet denken!
VerwijderenJa het was mooi daar.
VerwijderenWe zaten op een boerderij en mijn vader liep 14 dagen lang elke dag voor het ontbijt naar de conditorij in het dorp en kwam met twee soorten gebak weer thuis, die we als ontbijt kregen.
We hebben die twee weken alle verschillende taarten uit de winkel geproefd.
Je hoeft me niet te vragen van wie ik mijn rare eetgewoonten geërfd heb. ;-)
Heel mooi alle 3 de laatste doet me het meest wegdromen
BeantwoordenVerwijderenEn als jij gaat dromen merel, dan ontstaan er mooie dingen☺
VerwijderenDank voor je lieve reactie!
Toch weer bijzonder wat je hier laat zien,je titel er bij de wereld in brand is ook een echt van nu.
BeantwoordenVerwijderenLilian ik had heel even gedacht dat je er mee gestopt was
maar ben blij je weer terug te zien.
Wens je mooie dagen.
lieve groet
Christiene.
Eigenlijk vind ik het ook een betere titel dan 'drukte', maar het maakt het gelijk zo beladen allemaal.
VerwijderenO Christiene, dacht je dat echt? Bij deze beloof ik: als ik stop met deze blog, dan zal ik dat in elk geval via een blogpost laten weten!
Jij ook fijne dagen lieve Christiene en ik hoop dat je de inspiratie weer snel terugvindt.
Lilian,
BeantwoordenVerwijderenHet zijn drie plaatjes, die inderdaad drie verschillende emoties bij mij oproepen.
Het eerste plaatje doet sterk denken aan een inferno.
Bij het tweede plaatje schiet een bezoekje aan het museum "Huize van Loon" in Amsterdam in mijn gedachte. Ik schreef daar circa twee jaar geleden onderstaand logje over:
http://haiku--blog.blogspot.nl/2014/03/huize-van-loon-gedachte-van-deze-week.html
Het derde plaatje doet mij denken aan een verstild hoekje, maar ik maak uit jouw tekst op dat het geen doodlopende weg is.
Bedankt voor jouw lieve reactie.
Groetjes,
jeer
Huize van Loon is wel echte sjiek hoor: wel heel mooi om te zien.
VerwijderenEen doodlopende weg is het zeker niet, daarvoor is de inhoud van dat huisje nog veel te spannend. Je weet ook niet wat er na de bocht komt :)
Jij ook bedankt voor je altijd fijne reacties!