Buiten tekenen met Irina!

Al een hele tijd stond het op mijn verlanglijstje om eens een keer buiten te gaan tekenen. Nu hoor ik jullie bijna denken: 'Hoezo op je verlanglijstje? Zo moeilijk kan het toch niet zijn om buiten te gaan tekenen?' Ja, eh... nou, zo zit dat toch niet helemaal. Tekenen in de openbare ruimte vergt moed! Buiten tekenen betekent immers dat je voor iedereen zichtbaar iets aan het maken bent. Je loopt dus de kans dat mensen komen kijken, of misschien zelfs commentaar gaan leveren. Inderdaad, dat hoeft  niet... maar de gedachte aan het feit dat dat zou kunnen gebeuren, maakte dat ik het toch wel erg eng vond. Maakte, verleden tijd, want... als je het alleen niet durft, dan doe je het toch gewoon samen!

Kom op, naar buiten...
Irina heb ik leren kennen op de cursus bij CKNootdorp en ze is inmiddels een goede vriendin van me geworden. Ze kan geweldig tekenen en daarnaast hebben we het altijd heel erg gezellig met z'n tweetjes. De afspraak stond al een tijdje: we zouden samen gaat tekenen in Delftse Hout, een natuurgebied hier vlakbij. Op naar Delftse Hout dus, waar we hadden afgesproken bij Het rieten dak. Na een drankje en het uitwisselen van de laatste nieuwtjes, gingen we op zoek naar een plek om lekker te tekenen. Dat plekje vonden we langs het water van (zo las ik later op het naambordje) de Tweemolentjeskade.

Speciaal voor ons was er een bankje naast een prachtige knotwilg :-) dat was weer goed geregeld! We installeerden ons en al snel zaten we, met de ruggen naar elkaar toe, te tekenen. Dat klinkt ongezellig, maar dat had te maken met het gekozen tekenonderwerp. In elk geval weerhield het ons er niet van om lekker verder te babbelen. Er passeerden fietsers, voetgangers, zelfs een boswachter.., maar behalve een meneer die in het voorbijgaan "mooi hoor!" riep, kregen we weinig commentaar. Dat viel weer mee.

Boerderij en knotwilg
Ik koos ervoor om een boerderijtje op papier te zetten. Dat stond zo mooi verscholen tussen al het groen. Daarbij vond ik het bruggetje erg leuk. Buiten tekenen is toch tekenen met een aparte dimensie, zo ontdekte ik. Het lijkt wel alsof je alles veel intenser ziet dan anders. Ik betrapte mezelf op de neiging om alle details die ik zag, ook vast te leggen. Dat schiet natuurlijk niet op, want dan krijg je een enorm gepriegel ;-) Ik heb de tekening dan ook alleen in potlood gemaakt en ik heb 'm later thuis verder uitgewerkt. Weer stond ik voor het dilemma: moet er nou wel of geen kleur in?

Uiteindelijk toch maar kleur toegevoegd...

Boerderij aan de Tweemolentjeskade

Irina was aan de slag gegaan met de mooie knotwilg, die naast ons bankje stond. Zij had minder last van de details dan ik. Ook zij heeft 'm thuis ingekleurd. Mooi geworden, hè? De fiets ernaast maakt het plaatje helemaal af, vind ik.

Wilg (met fiets!) van Irina

Een mooie herinnering aan een zeer geslaagde middag. Buiten tekenen is echt heerlijk om te doen, zeker bij een temperatuurtje van rond de 21 graden en een zeer aangenaam zonnetje. Irina zat op een gegeven moment lekker met blote voetjes in het gras en geloof het of niet, zelfs ik heb er een bruine tekenarm aan overgehouden!

Naar de hertjes
Na onze tekensessie hier vervolgden we onze weg richting de hertenkamp. Altijd leuk, hertjes! we waren allebei op slag verliefd op het schattige hertje hiernaast. Zo'n mooi beestje!
Jammer genoeg zaten de hertjes net niet waar we konden tekenen, het was er  te donker, dus dan maar een snelle 'kiek' maken met de telefoon. Zo kunnen we 'm tenminste later nog eens vastleggen. Bij het hertenkamp zelf was verder weinig actie, maar een tekening van de weide met de ganzen erin hebben we wel gemaakt. Die tekening moet ik nog uitwerken, dus wie weet verschijnt die nog hier.

In elk geval hebben we genoeg inspiratie opgedaan. Bramen en bramenstruiken bijvoorbeeld, zijn ook mooie onderwerpen om te tekenen!
Ik heb geleerd hoe een hazelnootstruik eruit ziet (dankjewel Irina!), ik heb geleerd dat lieveheersbeestjes fotograferen nog geen sinecure is....en:
ik weet nu dat buiten tekenen gewoon heel erg leuk is om te doen!