Schaatsen, cadeautjes en nieuw jaar

Ook dit jaar moet ik het van mezelf... een terugblikpost. Ik vind het moeilijker dan ooit, denk ik. 2019 was een vreemd jaar. Ik heb veel leuke dingen gedaan: een powerfan jump op de personeelsdag, de vakantie natuurlijk, inktober, veel gewerkt, gepraat, nagedacht. Het was een goed jaar. Een jaar vol beweging.

Over beweging gesproken: weer niet kunnen schaatsen dit jaar... misschien maakte ik daarom dit laatste schilderijtje tijdens de cursus. Ik zou best wel weer eens willen schaatsen! Weet je nog, hoe je dan aan de walkant stond, met je tasje en de schaatsen... en dat dan die veters zo moeilijk gingen? Ik ging nooit met een stoel, maar je zag ze bijna altijd: ouderwetse keukenstoelen op het ijs. Vaders die dan uiteindelijk maar achter die stoel gingen schaatsen, omdat hun kleine spruit toch echt niet vooruit kwam op die Friese doorlopertjes... Zo'n beeld wilde ik vastleggen, matig gelukt, maar toch een herkenbaar plaatje. Het is gemaakt met eigenlijk maar drie kleuren: groen geel en blauw.
Wat je aan andere kleuren ziet is gemengd.

Schaatsen... (gouache)

 Er was één ding waar ik in dit blog niet over schreef. Of eigenlijk, ik schreef er wel over, maar zette het niet op algemeen zichtbaar. Het was -denk ik- ergens in mei dat ik onderstaand stukje schreef en eigenlijk zijn het gewoon de juiste woorden. Ik deel ze hier toch maar. Omdat ik weet dat ik niet de enige ben en omdat oud en nieuw ook iets in zich heeft van afsluiten en opnieuw beginnen.

Rustig

De eekhoorn is af...! Zoals ik al schreef bij de reacties onder mijn vorige blogbericht, is het een tweede versie geworden. Ik deed iets met een dennenappel, maar dat leek dus meer op iets anders ;-)
Toch was het goed, die tweede versie, want op één of andere manier is die schattiger dan de eerste. Ik weet ook niet hoe dat komt. Iets met dat kopje, net iets zoeter. Ik weet niet of het me gaat lukken om er een kerstkaartenversie van te maken, want daarvoor was ik er toch net iets te lang mee bezig.

Baby Eekhoorn (inkt)

Gisteren was de laatste les van de cursus van dit jaar. Dat klinkt altijd zo definitief, maar volgend jaar gaan we natuurlijk gewoon weer verder. We zijn de laatste weken erg bezig met kleur. Een vervolg op de lessen over warme en koude kleuren, was werken met laagjes. Het ging erover dat je heel snel een balans in je werk kon maken door vanuit de grote kleurvlakken uit een afbeelding te werken. Ik deed een saai (Nee niet saai, sommige mensen vinden dit saai, ik vind het mooi!) Hollands landschapje met een molen. Eerlijk gezegd was ik verrast door het resultaat. Ik ben niet zo van de landschappen, maar deze is toch wel leuk geworden.

Denkend aan Holland... (Gouache)

Ik maakte er nog eentje... Ook Hollands, maar geen landschap, maar die is nog niet helemaal af.

Bijna vakantie... ik kijk er naar uit. Niet dat ik veel ga doen, maar ik moet nog het nodige opruimen. Ik schrijf dit bijvoorbeeld, terwijl ik omringd ben door een woud van papieren. Ja, eigenlijk werk ik, maar dat moet je maar niet verder vertellen. Overal zijn stapels. Sommige dingen zijn eigenlijk al lang onnodig, maar ik weet dat als ik nu weg ga gooien, er vast iets tussenzit wat niet weg mocht. Ken je dat? Dat vraagt om een rustig momentje.
Ik kijk even naar mijn landschapje... rustig, dat is soms ook wel even fijn.

Over kleuren en strepen

De afgelopen tijd was een beetje chaotisch: veel veranderingen, veel onrust en dat werkt nooit zo best bij mij. Ik merk dat ook direct aan mijn productiviteit. Gelukkig merk ik het ook als het iets beter gaat, wat dat betreft is de kunst een mooie graadmeter.

De afgelopen periode was ik op de cursus veel bezig met schilderen met gouache. Ik maakte nog een paar van die 'koud' en 'warm' portretjes. Nog steeds ben ik er nog niet helemaal uit hoe het nu werkt met kleurgebruik. Ja, regels hè... daar schijn ik nu eenmaal wat allergisch op te reageren. Toch probeer ik er wel iets mee te doen. Het was dan ook erg leuk dat ik via iemand van de cursus een heel mooi boek kreeg over kleurenleer. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er nog niet veel in heb gelezen, maar de vele plaatjes met paletten vond ik wel interessant.

Hier mijn laatste 'warme' portret. Naar mijn idee klopt het hier wel... en geen idee waarom. Dat blijft nog even zoeken, denk ik.

Warm (gouache)

Ondertussen heb ik weer regelmatig mijn pennetjes binnen handbereik en teken ik weer met inkt, omdat dat zo lekker rustgevend is. Ik had nog een enorme stapel tekenpapier liggen, waarvan ik het formaat eigenlijk veel te groot vond. Speciaal voor Inktober had ik het papier in vieren verdeeld en dat was een heel fijn formaat om op te werken. Nu pak ik af en toe zo'n velletje om er iets op te krabbelen. Ik raakte geïnspireerd door Geri (klik!), die elk jaar zulke leuke kerstkaarten maakt. Elke keer neem ik me voor om dat ook te doen, maar ik ben denk ik niet zo van de kerstige plaatjes of zo, ik weet het ook niet. In elk geval: het wordt vaak wel leuk, maar niet typisch voor Kerst. Nu bedacht ik me laatst, dat de boodschap bij het plaatje misschien ook wel genoeg is. Of niet? Kortom, ik weet nog niet wat ik ga doen... anders koop ik wel weer een paar saaie kaarten, want zoveel verstuur ik er nu ook weer niet. Afgelopen maandag begon ik aan deze:

Baby eekhoorn -work in progress- (inkt)

Het is een mini-eekhoorn, omdat ik die zo schattig vind. Zoals je misschien wel ziet, bestaat ie uit heel veel kleine streepjes, dus ik ben daar nog wel even mee zoet. Hij gaat ook al de hele week met me mee: op het werk, in de metro, voor de tv en nu ook weer: naast mijn computer. Ik heb zelfs geprobeerd in de bus verder te strepen, maar dat hobbelde te erg. De richting van de streepjes kan echt het verschil maken en die techniek wil ik nog wat verbeteren. Misschien wordt dit 'm, de kerstkaart. Ach, ik heb nog even ;-)
Zo, jullie zijn weer op de hoogte... ik ga weer strepen. Tot blogs!

Warm en koud

Inktober zit er op! Ook dit jaar heb ik de uitdaging helemaal volbracht. Het ging beter dan vorig jaar qua tekeningen, maar mijn aanvankelijke doel (het vinden van meer inspiratie) is nog steeds een beetje ver weg. Ik doe wel dingen, maar ik maak ze niet af. Gelukkig is er de cursus, waar ik toch wel weer wat leuke dingen heb geproduceerd. We zijn nog steeds bezig met kleuren en de laatste paar weken zijn we vooral bezig met warme en koele kleuren. Zo maakte ik dit portretje:

Warm, met koud citaat (gouache)

Dit was de 'warme' versie, al straalt de tekst eronder niet echt warmte uit. Het is een quote van wijlen Simon Carmiggelt, de man die met zijn stukjes de werkelijkheid zo raak wist te vangen. Ook met dit zinnetje, vind ik. Soms zijn dingen niet eerlijk en dan kun e er eigenlijk weinig tegen doen, behalve dan toegeven aan je eventuele wraakgevoelens. In de meeste gevallen schiet je daar niets mee op, want wraak is maar een genoegen voor korte tijd. Als je de tijd zijn werk laat doen, lost het zich vaak vanzelf op. De koele versie van dit portretje vind ik zelf mooier:

"Coole" man (gouache)

Hier zie je ook duidelijker dat ik expres wat warme accenten aan het plaatje heb toegevoegd. Onder ander in zijn bril en zijn haar. Bij de vorige had ik dat ook gedaan. Tijdens het schilderen vroeg ik me af of sommige gezichten misschien meer tijd zijn recht komen in alleen koele, of alleen warme tinten. Daar wil ik komende tijd wat meer mee gaan proberen.

Kleuren als een beest

Na mijn vakantie leek het alsof alle inspiratie was opgedroogd. Gelukkig is het intussen weer een beetje terug. Ik doe weer mee aan Inktober dit jaar en dat helpt alvast een heleboel. Ook is de cursus weer gestart en dat is ook een mooie stok achter de deur.

Op de cursus zijn we nu bezig met kleurstudies. Dat gaat ongeveer zo: je kiest een drietal kleuren en met die kleuren ga je eerst een simpele studie maken van een plaatje, een landschapje, of wat je maar wilt. Omdat je maar drie kleuren hebt, wordt het een heel simpel iets. Als je dat af hebt, ga je wat van die drie kleuren mengen en daarna maak je een volgende uitvoering van datzelfde plaatje. Wit toevoegen is toegestaan, maar verder mag er eigenlijk niets. In eerste instantie vond ik het niks (Altijd even tegendraads!), maar naarmate we langer bezig waren, begon ik er lol in te krijgen.
Vergelijk deze maar eens:

Kleurstudie landschap (gouache)

Het linkse plaatje, onder de kleurtjes, was het uitgangspunt. Rechts is wat ik ervan maakte. De onderste paste niet meer op de pagina, maar natuurlijk wilde ik dat niet toegeven en propte ik het er alsnog op. Daar moest mijn docent enorm om lachen en ik ook.

Wie hier vaker leest, weet natuurlijk dat ik het meest in mijn element ben als ik 'beestjes' kan schilderen. Dus waar mijn medecursisten verder gingen met een volgend landschapje, vond ik het nodig om met een roofvogel verder te gaan. Dat kwam er zo uit te zien:

Zo kun je dus nog wel even doorgaan en dat doe ik dus ook. Inktober is alweer aan dag 5 bezig en ook daar heb ik wel lol in. Ik doe gewoon allemaal beestjes. wat op zich dan weer een extra uitdaging is. mocht je nieuwsgierig zijn, op Instagram kun je ze bekijken! Tot blogs maar weer!