Warm en koud

Inktober zit er op! Ook dit jaar heb ik de uitdaging helemaal volbracht. Het ging beter dan vorig jaar qua tekeningen, maar mijn aanvankelijke doel (het vinden van meer inspiratie) is nog steeds een beetje ver weg. Ik doe wel dingen, maar ik maak ze niet af. Gelukkig is er de cursus, waar ik toch wel weer wat leuke dingen heb geproduceerd. We zijn nog steeds bezig met kleuren en de laatste paar weken zijn we vooral bezig met warme en koele kleuren. Zo maakte ik dit portretje:

Warm, met koud citaat (gouache)

Dit was de 'warme' versie, al straalt de tekst eronder niet echt warmte uit. Het is een quote van wijlen Simon Carmiggelt, de man die met zijn stukjes de werkelijkheid zo raak wist te vangen. Ook met dit zinnetje, vind ik. Soms zijn dingen niet eerlijk en dan kun e er eigenlijk weinig tegen doen, behalve dan toegeven aan je eventuele wraakgevoelens. In de meeste gevallen schiet je daar niets mee op, want wraak is maar een genoegen voor korte tijd. Als je de tijd zijn werk laat doen, lost het zich vaak vanzelf op. De koele versie van dit portretje vind ik zelf mooier:

"Coole" man (gouache)

Hier zie je ook duidelijker dat ik expres wat warme accenten aan het plaatje heb toegevoegd. Onder ander in zijn bril en zijn haar. Bij de vorige had ik dat ook gedaan. Tijdens het schilderen vroeg ik me af of sommige gezichten misschien meer tijd zijn recht komen in alleen koele, of alleen warme tinten. Daar wil ik komende tijd wat meer mee gaan proberen.

Kleuren als een beest

Na mijn vakantie leek het alsof alle inspiratie was opgedroogd. Gelukkig is het intussen weer een beetje terug. Ik doe weer mee aan Inktober dit jaar en dat helpt alvast een heleboel. Ook is de cursus weer gestart en dat is ook een mooie stok achter de deur.

Op de cursus zijn we nu bezig met kleurstudies. Dat gaat ongeveer zo: je kiest een drietal kleuren en met die kleuren ga je eerst een simpele studie maken van een plaatje, een landschapje, of wat je maar wilt. Omdat je maar drie kleuren hebt, wordt het een heel simpel iets. Als je dat af hebt, ga je wat van die drie kleuren mengen en daarna maak je een volgende uitvoering van datzelfde plaatje. Wit toevoegen is toegestaan, maar verder mag er eigenlijk niets. In eerste instantie vond ik het niks (Altijd even tegendraads!), maar naarmate we langer bezig waren, begon ik er lol in te krijgen.
Vergelijk deze maar eens:

Kleurstudie landschap (gouache)

Het linkse plaatje, onder de kleurtjes, was het uitgangspunt. Rechts is wat ik ervan maakte. De onderste paste niet meer op de pagina, maar natuurlijk wilde ik dat niet toegeven en propte ik het er alsnog op. Daar moest mijn docent enorm om lachen en ik ook.

Wie hier vaker leest, weet natuurlijk dat ik het meest in mijn element ben als ik 'beestjes' kan schilderen. Dus waar mijn medecursisten verder gingen met een volgend landschapje, vond ik het nodig om met een roofvogel verder te gaan. Dat kwam er zo uit te zien:

Zo kun je dus nog wel even doorgaan en dat doe ik dus ook. Inktober is alweer aan dag 5 bezig en ook daar heb ik wel lol in. Ik doe gewoon allemaal beestjes. wat op zich dan weer een extra uitdaging is. mocht je nieuwsgierig zijn, op Instagram kun je ze bekijken! Tot blogs maar weer!

Vakantiepost

Natuurlijk liep ik me tevoren weer druk te maken: zou het zus, zou het zo... maar ik heb het dus gedaan!

Voor het eerst sinds jaren weer met vakantie en dan ook nog helemaal in mijn uppie. Voor sommige mensen is dat peanuts, voor mij niet. Nu had ik wel een veilige optie gekozen hoor: iets gaan doen waarvan je weet dat je het toch wel leuk gaat vinden. Ik had namelijk een schildervakantie geboekt en het was helemaal geweldig!

De reis erheen was spannend. Ik koos voor de trein en met tig keer overstappen is dat best wel iets waar je je druk over kunt maken. Gelukkig reed alles, was alles op tijd en wist ik waar ik moest opstappen en weer uitstappen.

Op de plaats van bestemming aangekomen, was er weer een spannend iets, want: hoe zou de groep zijn? De meeste mensen waren ouder dan ik had verwacht 'een hoog geriatrisch gehalte' schreef ik die avond in mijn speciaal meegebrachte dagboekje. Best wel erg, achteraf... want inderdaad waren de meeste mensen ouder, maar ze bleken stuk voor stuk ontzettend aardig. We verbleven in een heus kasteel en elke avond kookte de kok een heerlijke maaltijd. Al gauw was er een 'klik' met verschillende mensen en maakte ik me  geen zorgen meer over de rest van de vakantie.  De omgeving was adembenemend mooi en ook die gaf me echt rust en het gevoel er helemaal uit te zijn.

Natuurlijk kwam ik daar om te tekenen en te schilderen, maar ik moet zeggen dat me dat niet echt heel goed gelukt is. Op één of andere manier kwam ik niet in de juiste stemming om echt mooie dingen te maken. Ik deed veel met aquarel en weinig met acrylverf. We begonnen met houtskool, om wat meer gevoel te krijgen met de omgeving:

Een boompje op het veld (houtskool)

Ornamenten op het bordes (houtskool)

Over die ornamenten trouwens nog iets grappigs: het moesten dus een soort van bloemstukken in pot verbeelden, maar door de tand des tijds (of door zure regen, wie zal het zeggen?) was dat niet echt zichtbaar. Ik zei dus tegen mijn medecursiste: 'die leeuwenkoppen zijn niet echt duidelijk, dat is moeilijk tekenen' Zij keek naar het ornament, naar mij, toen weer naar het ornament en zei toen heel droogjes: "Volgens mij zijn het bloemen". Toen was het mijn beurt om even stom te staren... en daarna moest ik keihard lachen. Ja, kennelijk zie ik overal beestjes...

Verder maakte ik verschillende schetsjes met aquarel, met wisselend resultaat:

Een 'monumentale' boomwortel (aquarel)

 

De weg naast het kasteel (aquarel)

Torentje achter het kasteel (aquarel)

Schelpjes (aquarel en pastel)

De laatste, die met de schelpjes, heb ik binnen gemaakt, op een ochtend dat het buiten flink regende. De combinatie van aquarel en pastel was nieuw voor mij, maar ik kan niet zeggen dat ik hem succesvol vond. Natuurlijk moest ik ook weer even rare dingen doen: in het kasteel stonden aparte spulletjes, zoals jachttrofeeën, bustes van onbekende mensen en aparte schilderijtjes. Ik heb er verschillende op de foto gezet, maar het meest intrigerend vond ik de zwijnenkop, die beneden hing.  Die moest gewoon geschilderd worden:

Jachttrofee (gouache)

Pas toen de laatste dag van de vakantie aanbrak, had ik echt mijn plek gevonden. Ik heb een hele ochtend zitten schilderen aan de rand van het natuurzwembad. Het was daar zo mooi en zo rustig, dat ik bijna vergat dat er nog een koffer moest worden ingepakt. Af en toe kwam er een grote vis (karper, denk ik?) even zijn neus laten zien, om weer met een plons te verdwijnen. Elk uur was het licht en de weerschijn op het water anders en eigenlijk vind ik het de meest 'gelukte' tekening  van de vakantie geworden.

Het natuurzwembad (aquarel)

De allerlaatste dag was er een soort tentoonstelling van alle werken, dat was een leuke afsluiter. Vooral ook omdat we de opdracht hadden gekregen om ook voor elkaar een klein werkje te maken. Alle namen werden in een hoge hoed gedaan, je trok een naam en dan moest je jouw werkje aan diegene geven. Dat was echt heel erg leuk. Ik heb er een weergave van het behang op de wc aan overgehouden (geen grap!) en dat vond ik een zeer treffende herinnering ;-)

IJs

Het is ijstijd! Eerlijk gezegd heb ik er nog niet veel op, dit jaar. O nee, dat is niet waar waterijsjes wel...maar er gaat toch niets boven zo'n lekker roomijsje van de ijssalon!

Ik maakte deze tekening gisteren, even snel-snel... het idee zat al een tijdje in mijn hoofd, maar het was (oh ironie!) te warm om 'm uit te werken. Het ijs lukte goed (best nog wel moeilijk om zo'n bolletje wittig ijs weer te geven), de pinguin ook, maar bij de achtergrond ging het mis. Die werd heel lelijk. Ik had me nooit zo gerealiseerd dat een achtergrond zo veel kon uitmaken, maar in dit geval was het duidelijk. Ik kan heel sjacherijnig worden als dingen naar mijn idee niet kloppen. Wat nu? Weggooien? O nee, dat zou ik niet meer doen... maar wat dan wel? Ineens zag ik de schaar liggen. Natuurlijk, dat was het! Gewoon die lelijke achtergrond eraf knippen!  Zo staat hij nu in mijn aquarelblok, geplakt op de achterkant van een andere tekening: probleem opgelost! (mocht je nieuwgierig zijn: de oude met die lelijke achtergrond staat op Instagram)

verknipt ijs (aquarel)

Het tekenen wil niet zo lukken, de laatste dagen. Het lijkt wel alsof de warme dagen alle puf hebben weggenomen. Heel  optimistisch had ik een nieuwe tekenuitdaging opgezocht met allerlei 'opdrachtjes' die gingen over de zomer. Ik heb er gewoon geen zin in.

Het helpt misschien ook niet dat ik met mijn hoofd al bij de naderende vakantie zit. Ja, ik heb me aan mijn voornemen gehouden: ik heb een vakantie geboekt!  Voor het eerst sinds jaren... , want -ik zal het maar bekennen- ik hou er eigenlijk niet zo van. Ik ben zo'n type dat haar eigen bed eigenlijk altijd het lekkerst vind slapen. Ook toiletteren op een andere pot dan degene die ik ken, is voor mij een lastige. Nu ik het zo opschrijf, moet ik er om lachen, maar geloof me: het is echt erg als je moet maar niet kan. Ik herinner me een vakantie van vroeger, we gingen geloof ik maar veertien dagen, maar dat waren de langste dagen van mijn leven. Ik was nog niet thuis en jawel hoor.... toen begreep ik waarom het woord 'ontlasting' was uitgevonden. Ja inderdaad, lekker praatje weer.

Toch maak ik me daar niet echt heel erg druk om op dit moment, want ik heb natuurlijk wel een superleuke vakantie uitgezocht. Als je dan toch gaat, moet het wel iets zijn wat je echt leuk vindt en waar je ook echt zin in hebt. Ik vind het spannend, maar ik heb er ook heel veel zin in!  Mijn hoofd maakt zich meer druk over zaken als: wat neem ik mee, hoe zit het met de reis, zou ik alles wel kunnen vinden... Nouja, de gewone vakantiedingen, die iedereen heeft, denk ik.

Volgend blogje hoop ik jullie helemaal bij te kunnen praten over mijn avontuur en ondertussen bedenk ik me maar dat die vakantie zoiets is als een lekker ijsje: iets dat je jezelf op zijn tijd moet gunnen, iets waar je van kunt genieten en waar je met een voldaan gevoel op terug kunt kijken.

Fruit en van alles

Soms is er te veel.
Ik tekende wel, maar had geen puf om hier iets te plaatsen. "Het is rustig op je blog" zei iemand me. Dat streelde mijn ego, want kennelijk valt het toch op, als ik er even niet ben ;-)

Waar te beginnen?  De laatste tijd ben ik in de ban van fruit. Ik hou van fruit hoor, maar meestal voel ik niet de behoefte om het te tekenen.

Een paar weken terug alweer haalde ik aardbeien bij de super, want die zagen er zo lekker uit. Een grote bak met van die grote aardbeien en als je er aan rook...hmmmm! Ze waren ook zo rood, viel me op. Nu denk je vast: 'ja, dat is toch een kenmerk van aardbeien?' Ja, dat klopt, maar het ene rood is toch het andere niet, als je begrijpt wat ik bedoel. Deze waren echt bijna signaalrood. 

Er verschenen ineens overal aardbeitjes op mijn aantekenblokken. Zomaar, tussen dingen om te onthouden:plop, een aardbeitje, plop, nog één...

Tja en als je dan toch aarbeitjes aan het tekenen bent, kunnen er best ook kersjes bij en besjes. Allemaal getekend met de pen, dus ze vingen niet de kleur die ze verdienden. Daarna toch maar even de tijd genomen om iets met kleurpotlood te doen en zo ontstond dit:

Fris en fruitig (kleurpotlood)

Ik moest weer even wennen aan het werken met potlood en dat zie je ook wel een beetje. Een paar weken ervoor had ik overigens ook al met potloden gespeeld, omdat er weer eens een collega was die afscheid nam. Het was een leuke collega, over wie iedereen wel iets liefs ging zeggen, dus na al die 'veren in haar achterste' kon er nog wel eentje bij, dus tekende ik dit:

Veren steken (kleurpotlood)

Op de plaats van het wit heb ik een boodschap voor haar geschreven. Ik geloof dat ze er wel blij mee was.

Eergisteren kwam mijn fruitige kant ineens weer boven. Ik zat aan de telefoon wat te krabbelen en er ontstond alweer een fruitpalet. Ik probeerde een banaan, maar die mislukte. Echt onuitstaanbaar vind ik dat, dus net zo lang frummelen tot het wel lukt. Ik trok mijn aquarelblok weer tevoorschijn en na een paar dubieuze bananen, stond ineens deze op het papier:

Bananenfeestje (aquarel)

Bananen en beestjes, het zal eens niet! Zoals je ziet, het heeft allemaal weinig samenhang, op dit moment. Ik kijk uit naar de vakantie, die is er alweer bijna en dan hoop ik weer met regelmaat mijn blog te vullen, beloofd!