Op naar een nieuw jaar

Zou  ik... Of toch niet?  Een laatste logje van het jaar?   Ja,  toch wel, omdat ik het ook fijn vind om even terug te kijken en vooruit te blikken.  Noem het een moment van bezinning.

Wat voor jaar was 2018?  Ik kan er  niet één woord op plakken. Het was van alles wat: onzeker,  af en toe druk,  melancholisch, maar soms ook hartverwarmend en mooi. Ik begin dit jaar te schrijven dat ik het jaar zag als een nieuwe wandeling. Dat klopt wel een beetje, al was de wandeling niet van een constant tempo. De eerste maanden van het jaar verliepen wat rommelig, dat kwam vooral door mijn werk: veel achterstallige zaken die nog moesten worden afgehandeld. Hoogtepunt was toch wel mijn bezoekje aan het Rijksmuseum, dat vond ik echt indrukwekkend. De rest verbleekt daar toch echt wel een beetje bij.

Het tweede kwartaal van 2018 liep niet zo lekker, ik had last van  sombere  buien en daar kon ik maar moeilijk van los komen. Ik speelde mooi weer, maar ondertussen liep ik regelmatig met mijn ziel onder mijn arm. Op mijn werk werden veranderingen aangekondigd waar ik niet blij mee was en ook dat wakkerde de somberte nog eens aan. Dan was er natuurlijk ook nog dat tandartsverhaal: had ik eindelijk de moed verzameld om de tandarts te bezoeken, moest ik dat bekopen met een dikke hamsterwang! Ja, achteraf moet ik er wel om lachen.

De zomermaanden waren lang en warm. Voor mij persoonlijk nooit zo'n feestje, maar als ik er op terugkijk, kan ik wel zeggen dat ik daar fijn heb gewandeld. De veranderingen op het werk besloot ik maar te 'ondergaan'; ik kon het immers niet veranderen. Ik nam een flexjob aan 'voor erbij' en daar werd ik blij van. Het leven werd er weer vrolijk en licht door. Kansen, mogelijkheden, dromen, dat wil een mens nu eenmaal graag!

Het laatste kwartaal startte ik met de training die hoorde bij mijn nieuwe flexjob. Het werd weer druk in mijn agenda en ondanks dat, wist ik toch tijd te vinden voor mezelf. Schouderklopje! In oktober bijvoorbeeld, door er heel bewust voor te kiezen om mee te doen met Inktober, de tekenuitdaging waar ik al eerder naar had gekeken. Dat was echt heel leuk. Ik kijk er met voldoening op terug. Over de laatste twee maanden kan ik zeggen dat het weer voort kabbelde. Ik was hard toe aan de vakantie, waar we nu nog middenin zitten.

Op het moment van schrijven zie ik vaders en zoons met pakken vuurwerk (wat een geld moet dat kosten!) door de wijk trekken. Hier en daar klinkt een knal van een rotje en ik schrijf mijn jaar.

2019 alweer, wat gaat de tijd snel. Dit keer heb ik heuse voornemens, al vind ik eigenlijk ook dat je er geen jaarwisseling voor nodig hebt, om die te starten. Het zijn ook meer zaken die ik komend jaar aan wil gaan pakken. Gezonder worden, bijvoorbeeld. Ik wil weer gaan sporten en het fijne is, dat er binnenkort een nieuwe sportschool opent in het dorp. Dat is een teken, dat kan niet anders! In februari ga ik examen doen om het certificaat te halen dat bij mijn nieuwe flexjob hoort. Een nieuw papiertje, dat is echt leuk... maar dan moet ik die wel even halen, gaan we regelen dit jaar! Dan werk... die flexjob hou ik nog wel even aan, maar qua vast werk wil ik verder gaan kijken dan mijn neus lang is. Hoe en wat weet ik nu nog niet, maar na vier jaar ben ik wel tot het besef gekomen dat ik hier niet tot mijn pensioen (help, waar denk ik over?!) wil blijven. Daar moet ik dus ook mee aan de gang, dit jaar. En...:-dit is een voorzichtige- ik hoop dit jaar eindelijk eens een vakantie voor mezelf te gaan boeken!

Als ik dit allemaal teruglees, denk ik: 'Jee, je wilt wel veel hè?' Maar ach, Rome is ook niet op één dag gebouwd en de waarheid is natuurlijk ook dat je een jaar nooit kunt voorspellen. Vanavond toost ik -net als jullie waarschijnlijk- met een glas bubbels op een mooi nieuw jaar.

Ik heb lang moeten nadenken over een tekening bij dit blogje, maar ik besloot toch maar de laatste te plaatsen die ik dit jaar op de cursus maakte. We oefenden met het tekenen van lichamen en poses en daarbij koos ik voor deze meneer. Hij zit met zijn armen beschermend om een knie geslagen op een kruk. Ik fantaseerde erbij dat hij ondertussen zijn zonden aan het overdenken was, net zoals ik in dit logje deed (oké, een beetje dan).

Meneer Kruk overdenkt zijn zonden (Inkt en aquarel)

Lieve bloglezers, dank voor jullie mooie, lieve en leuke support en/of reacties van het afgelopen jaar. 
Ik wens jullie een mooi, goed, vrolijk en gezond 2019 toe!

Fijne Kerstdagen!

In tien minuten tekenen en inkleuren: ik kan het! Of het er dan ook mooi uitziet, is een tweede, maar het kan wel. Ik deed een supersnelle kersttekening voor op een kaartje, want ja: Het is alweer bijna Kerst. Eigenlijk heb ik niet zoveel zin in Kerst, althans niet in Kerstmuziek met irritante belletjes, niet in veel te veel en  te overdreven eten en niet in 'gezelligheid omdat het zo hoort'.

Waar ik wel zin in heb, is even gewoon helemaal niks doen. Of nou ja niks, alleen de dingen die ik leuk vind om te doen. Even snel iets tekenen, bijvoorbeeld. Heel fijn om even een pas op de plaats te maken en om na te denken over wat ik nu eigenlijk wil.

De muis van Inktober kwam weer even langs... om jullie vast fijne Kerstdagen toe te wensen, of je ze nu viert of niet.

Muis wenst iedereen fijne Kerstdagen (Inkt en aquarel)

Diagonal Madonna

Goed nieuws!  Gisternacht (0:06uur) kreeg ik bericht terug van Instagram op mijn rapportage van schending van auteursrecht. Volgens mensen die er verstand van hebben, is dat best snel en dat vond ik zelf eigenlijk ook.  Ik heb gelijk gekregen: mijn profielfoto is echt de mijne!  Instagram heeft de gekopieerde verwijderd.  Wel staat mijn introductietekstje nog bij dat fake account, maar ach...  Ik ben blij dat mijn plaatje weer exclusief van mij is.

Het gezeur met het profiel heeft er bij mij wel voor gezorgd dat ik een tikje wantrouwend  sta tegenover het medium Instagram, ondanks dat dit nu is opgelost. Ik heb er nadien nog een plaatje geplaatst, maar dat was wel met de nodige aarzeling. Wat ik er had willen plaatsen,  plaatste ik juist niet😊  Het ging om dit werkje:

Schuine dame (gouache)

Dit was het resultaat na heel veel smeerwerk.  Het was ook mijn eerste werkje met gouache  in kleur.  Wel leuk om te laten zien,  is -denk ik- hoe ik begon... En hoe het dus totaal iets anders kon worden.  Vergelijk het maar eens met deze:

De eerste versie (gouache)

Wat een verschil... En geloof me: het is hetzelfde stuk papier!  Nu snap je vast ook mijn opmerking over smeerwerk!   Er zitten echt veel lagen verf op dit gezicht.  In dit geval vind ik het ook wel jammer van de eerste opzet,  want met name de invulling van het voorhoofd vind ik daar veel mooier en expressiever. Maargoed,  die eerste opzet bestaat dus niet meer, daar zit de bovenste schildering nu overheen.  Daarom zette ik de onderste wel op Instagram, de bovenste niet.  Wat een faker al niet bij je teweeg kan brengen...

Over fake gesproken...  Ik hoorde vandaag erg grappig nieuws op de radio.  Een decorstuk uit één van mijn favoriete tv-series 'Allo-'allo is geveild voor een best wel hoog bedrag. 17.000 Euro voor 'The fallen Madonna with the big boobies'!

Eerst hoorde ik het bericht maar half en snapte ik het niet helemaal,  want was 'The fallen Madonna' dan een bestaand schilderij?  En 17.000 Euro is toch ook weer niet zoveel?  Nee,  zo zat het dus ook niet.  Het schilderij bestond alleen in de verhaallijn in de serie en als een soort decoratie was er een schildering gemaakt die in de serie gebruikt kon worden.  Niks beroemd schilderij dus,  maar omdat de serie zo populair was,  is zelfs een decorstuk veel waard geworden!  Ik vond het komisch! Misschien moet ik ook maar eens overwegen decorstukken te gaan maken...  Het begin is er: 'The diagonal Madonna' (without boobies) Nu nog even een leuke serie vinden die 'm wil promoten 🤡

Copyright en zo

Wat mij nou weer is gebeurd... Was ik eerst nog positief over mijn net geopende account op Instagram (Leuk: connectie met meer kunstenmakers en met mijn ploegje van de cursus!), moet ik daar nu toch weer op terugkomen.

Ik was nog steeds aan het oefenen met gouache en daar had ik niet zoveel tekst bij, dus plaatste ik dat op Instagram. Ik was best wel trots op de muffin die ik had gemaakt. Hij is niet bijzonder, maar wel leuk.

Mijn muffin (gouache)

Iemand zei me, dat je foto's met hetzelfde onderwerp kunt zien, als je de hashtag (#) in een zoekopdracht meegeeft. Een paar dagen nadat ik mijn muffin geplaatst had, wilde ik dat eens uitproberen. Dus ik tikte #muffinart in...  Zie ik inderdaad nog meer getekende en geschilderde muffins, ook die van mij... maar met een andere naam erbij! Ik dacht: 'wat is dat nou?' en ik klik op de desbetreffende naam. Wat denk je? Die persoon heeft niet alleen mijn foto gejat, maar ook mijn profielfoto en mijn tekst eronder! Ja. Echt.

Natuurlijk wist ik dat het bestond, dat mensen werk jatten van elkaar, maar toch was ik er flink ontdaan door. Mijn eerste reactie was dan ook lekker primair: Ik ging naar de foto van mijn muffin op het account van die ander en schreef (in het Engels) eronder "stop met het stelen van mijn werk en mijn profiel!". Het liet me niet los. Gek genoeg vond ik dat van de muffin niet eens het ergste. Hij was ook best mooi geworden en misschien is het wel een compliment dat een ander dat ook vindt. (Dan heb je het nog niet zomaar te kopiëren, maar oké...)

Nee, dat mijn profielplaatje gewoon gekopieerd was, dat vond ik bijna eng. Ik maakte dat plaatje in 2012. Het is geeneens een goede tekening, maar het is wel een tekening die ik maakte van mijn gezicht. Hij lijkt niet echt op mij (of misschien een beetje), maar daar gaat het ook niet om. Ik gebruik hem al die jaren al op internet. Om toch herkenbaar te zijn en omdat ik er een hekel aan heb om met mijn hoofd op een foto te staan. Dat iemand dat gewoon steelt... ik vind het echt niet te geloven.

Ik heb het gerapporteerd bij Instagram en op het moment dat ik het rapport verstuurde, was de gekopieerde muffin al van het account verdwenen. (Kennelijk was mijn reactie onder de plaatsing al afschrikwekkend genoeg) Nu gaat het dus alleen nog om mijn profiel. Ik kreeg van Instagram de reactie terug dat ik mijn copyright op de foto moest 'bewijzen'... Ik heb het origineel opgestuurd, evenals een link naar de blogpost hier in september 2012. O ja, en de links naar mijn Google+ en Flickr account, waar ik dezelfde profielfoto gebruik. Veel meer 'bewijzen' dan dit heb ik niet, dus hopelijk is het genoeg. Ik wacht nog op reactie van Instagram. Pfff... Bewijzen!

Hebben jullie zoiets weleens meegemaakt? En heb je misschien tips om kopieerders af te schrikken? Laat het me weten!

↑ Mijn profiel

↑ De nepperd

Spel met licht en donker

We zijn weer eens met portretjes bezig op de cursus. Dit keer werken we met gouache en alleen maar in zwart en wit. Het is leuk om te doen, maar ook moeilijk... en als je Lilian heet, doe je het dan gewoon even nog moeilijker ;-)

Ik koos een donkere man uit om te schilderen. Op zich is dat niet perse moeilijker dan een lichte man, maar wel als je in zwart-wit werkt. Had ik kunnen weten, maar na Inktober werd ik een beetje overmoedig en dacht ik dat ik alle uitdagingen wel aankon.

Ik vind het leuk om mee te werken, dat gouache. Het is lekker handzaam (tubes acrylverf zijn altijd zo groot), je kunt er mee aan de slag op gewoon papier, het is lekker snel droog en je kunt er best precies mee werken. Dat het niet meteen lukt, maakt me niet eens zo veel uit. (dat is ook wel weer een openbaring)

Kijk, dit is 'm, de 'donkere man':

Donkere man (gouache)

Hij is nog wat 'vlekkerig' hier. In de tussentijd heb ik geleerd om wat strakker te werken. Dat onder z'n neus oogt ook wat raar, maar dat komt dus doordat je andersom moet denken en daar was ik toen nog niet helemaal aan toe. Op dit moment heb ik al drie hoofdjes in mijn  tekenblok zitten en dit weekend hoop ik er nog eentje uit te werken.

Voor mijn verjaardag eind oktober, heb ik gouache gekregen en een mooie doos kleurpotloden van Faber Castell. Die doos potloden is zo mooi dat ik het bijna zonde vind om er mee te gaan werken, maar dat komt wel. De gouache heeft 8 kleuren in het doosje, maar ik begin pas met de kleuren als ik het spel tussen licht en donker wat beter onder de knie heb... Komt vast wel goed.