vakantiedingen en andersom werken

 Na lange maanden van blogstilte, probeer ik alles weer een beetje op te pakken. Natuurlijk gebeurt er van alles, ook als je niets op je blog plaatst. Zo kan ik terugkijken op een lange vakantie, deed ik inderdaad een workshopje bij Atelier Inktwit... en zijn we intussen ook weer aan de slag gegaan met ons vertrouwde clubje op de kleurclub. Ik heb nog even getwijfeld of ik nog een jaar wilde bijtekenen daar, maar toch maar gewoon gedaan en ik ben er achteraf ook wel blij mee. Waarom dan toch twijfel, vraag je je misschien af... Omdat ik soms denk dat tien jaar bij dezelfde docent en met nagenoeg hetzelfde clubje misschien ook wat beperkingen met zich meebrengt. Aan de andere kant: je bent ook zelf verantwoordelijk voor wat je uit zo'n cursus haalt en eerlijk is eerlijk: afgelopen jaar heb ik daar niet echt mijn best voor gedaan. Misschien doe ik zo af en toe eens een workshopje elders en voor nu probeer ik zelf weer de inspiratie terug te vinden. 

Inktober komt er weer aan en dat zorgt altijd voor een fijne tekenflow, dus die ga ik zeker weer oppakken. Afgelopen vakantie was ik maar liefst vier weken in Spanje. Dat was lang... maar misschien ervaarde ik dat ook als lang omdat het zo warm was: 38 graden is ook daar flink puffen! Ik kan je vertellen dat er dan ook niet veel uit je handen komt. Het dagritme ging ongeveer van: wakker worden... oeh lekker even een bak koffie in de ochtendzon, daarna boodschappen halen en dan was de temperatuur weer flink opgelopen, dus een plons in het zwembad, wat drinken, weer een plons in het zwembad... Avondeten smaakt niet echt, dus klein hapje, dan weer even in het zwembad , dan wat drinken en genieten van de avondkoelte en dan was er weer een dag voorbij ;-) Zo ging het ongeveer. Ik had het lumineuze idee opgevat om meer te doen aan een tekenuitdaging van Doodlewash. Doodlewash is zoiets als Inktober, maar dan met waterverf en elke maand een nieuwe uitdaging. Ik heb dus serieus geprobeerd om in de maand augustus tot 31 tekeningetjes te komen, maar helaas ben ik blijven steken bij nummertje 17...

Jammerlijk gefaald dus, al heb ik er wel leuke dingen uitgehaald hoor. Sommige woorden waren echt een crime om te tekenen... Voorbeeldje: drive-in movie! Okay, dan denk je autootjes, groot beeldscherm... maar ik kon het echt niet tekenen! Nu ben je nieuwsgierig hè? Ja, dat dacht ik al! Nou, check deze:

Drive-in movie (Aquarel/inkt)

Dan maar zo, hè...  Zoals ik al schreef: ik heb er wel een paar leuke dingen uitgehaald hoor. Zo waren we bij vrienden op het landgoed en daar liepen in de avonduren kleine wilde zwijntjes rond. In het Spaans heten die 'Jabali'. De hond van onze vrienden vond ze wel heel interessant en die maakte er een ware sport van om ze op te sporen en vervolgens op te jagen. Zaten we daar op het terras, spoot er ineens zo'n jabali voorbij... gevolgd door de hond! Wat kan zo'n jabali rennen, zeg!

 Inspiratie voor een tekeningetje bij het woord 'camp':

Camp (Aquarel/inkt)

Ik maakte de tekeningen trouwens in een handig boekje, dat ik gewoon vond bij de boekhandel. Serieuze tekenaars (zoals onze tekengoeroe) gebruiken daar van die dure boekjes van Moleskine voor. Echt fantastische boekjes zijn dat, maar ze zijn echt duur en voor een prutser als ik -die er ook nog weleens iets uit wil scheuren- gewoon TE duur. Bij de boekhandel verkochten ze prachtige boekjes van Talens (welbekend van de verf), waar je dus ook gewoon met verf in aan de slag kunt! Mooie boekjes, voor een heel schappelijke prijsje. Ik ben er blij mee!

Niet alles wat ik maakte was even super van kwaliteit, maar er zijn ook een paar tekeningen die ikzelf wel geslaagd vind. Zoals degene die ik maakte bij het woord 'dock':

Dock (Aquarel/inkt)

 

Dock betekent natuurlijk steiger, maar dat vond ik saai. Nu houd ik meer van eendjes (ducks), dus verkleedde ik een eend als 'Doc' (als in 'dokter', snap je...) en zo kon hij zijn vriendje die van de steiger gevallen was redden... Ja, ik verzin ze waar je bij staat.

Nog een paar leuke vind ik deze:

Healthy (aquarel/inkt)

Magic (aquarel/inkt)

Tijdens de cursus zijn we weer aan de slag gegaan met vormen en wat ik daar geleerd heb is ook wel heel leuk. Ik noem het maar 'andersom werken'. Normaal gesproken teken je eerst iets en daarna geef je er vorm aan door het in te kleuren. Dus eerst de lijntjes, daarna de kleur. Nu kwam onze goeroe met de opdracht om het eens andersom te doen, du eerst een vorm schilderen en pas daarna details toevoegen. Ik vond dat heel grappig om te doen, omdat het effect zo anders was. Onze goeroe vroeg of ik het eens wilde proberen op mijn muizen (zie het vorige blogje) en ook dat vond ik leuk. Het leverde me onder andere deze tekening op:

Muizen (aquarel/kleurpotlood)

Zie je wat ik bedoel, met een heel ander effect? Ik denk dat ik daar voorlopig wel weer even zoet mee ben. En voordat je het vraagt...ja het plan met illustratie is er nog steeds, alleen de uitwerking is er nog niet echt. Ik ben in elk geval weer heerlijk aan het kliederen.

Genoeg gepraat...genoeg voor deze blog, in elk geval...  Tot gauw en...ik houd jullie op de hoogte!

Haperen of stromen

 "Tijd is relatief, het kruipt als je hapert, maar het vliegt als je stroomt"

Was ik aan het haperen, of aan het stromen? Van allebei een beetje. De hapering in het creatieve is er nog steeds. Ook nadat de lessen weer begonnen, lukte het me maar moeilijk om weer vanuit mezelf projectjes op te pakken. Ik kan me er niet toe zetten om te gaan zitten en -zoals voorheen- gewoon wat te prutsen met mijn tekenpennetjes. Wat moet ik doen om dat terug te krijgen? Het antwoord op die vraag zou niet zo moeilijk moeten zijn , gewoon doen... en toch werkt het niet.

Ik ben nu aan het zoeken naar dingen waar ik weer enthousiast over kan worden. Het idee om iets te doen met illustratie, zoals ik ik mijn vorige blogje (van alweer maanden geleden!) schreef, trekt me nog steeds. Ik denk dat ik dat ga proberen op te pakken. Intussen liggen er nog twee kleine projectjes: eentje waar ik tijdens de cursus mee aan de gang was gegaan en een onafgemaakt pastelprobeersel. 

Onze 'tekengoeroe', met wie ik mijn worsteling deelde, zei: "Het komt wel weer, doe eens iets met andere materialen, of maak verschillende versies van iets" Dat lukte ook niet echt. Toen stuurde hij me een mailtje, waarin hij voorstelde om iets te doen met 'bekende meesters': neem die als inspiratiebron en maak daar je eigen versie van. 

Hijzelf had van het schilderij 'Slaapkamer' van Van Gogh een rommelkamertje gemaakt. Ik moest daar erg om lachen: het was herkenbaar en toch was het origineel. Omdat ik dat schilderijtje toevallig zelf ook erg leuk vind, besloot ik hetzelfde schilderij aan te pakken. Alleen deed ik er muizen in! Even leek het inderdaad weer helemaal terug te komen: vol overgave stortte ik me op het schilderen van eerst dat kamertje en daar had ik me toch een lol in! Het is ongelooflijk wat je allemaal nog meer ziet in zo'n schilderij als je het probeert na te maken. Uiteindelijk werd het met de muizen niet helemaal wat ik aanvankelijk bedoelde, maar toch vind ik 'm wel grappig geworden. oordeel zelf:

 

Slaapkamer met muizen (gouache en inkt)

Overmoedig als toch soms schijn te zijn (haha!), besloot ik daarna een ander werk aan te pakken. Ik had zo'n mooie tas gekregen van het Mauritshuis met de beeltenis van 'Het meisje met de parel' erop. Nu is deze dame natuurlijk wel vaker misbruikt, maar ook hier liet het me weer helemaal anders kijken naar het plaatje. Ik maakte hem niet af, omdat sommige dingen niet wilden lukken. Hier, vanaf mijn bureau, ligt ze me verwijtend aan te staren. Ik ga haar nog wel fatsoeneren, denk ik... Dus noem ik het maar even 'work in progress' Check: 

Het meisje met de aap (pastel)

Volgende maand -dat is alweer over twee dagen... jeetje!- ga ik naar de inloopworkshop van Inktwit uit Delft. Zij doet veel met illustratie en ik zie echt dingen die ik leuk vind op haar site, dus wie weet ;-)

Tot blogs weer!

Muis

 4 januari alweer... en ik heb niet eens een terugblikblog geschreven. Nog steeds kan ik de geest niet echt terugvinden. Het gaat beter, maar toen ik hoorde van alweer een lockdown, hakte die er bij mij stevig in. De tekenlessen stopten weer abrupt, want we mogen het gebouw niet in, op het werk moest alles weer online en ik voelde me ineens zo ontzettend moe. Dan ook maar even een testje gedaan. Niks aan het handje, gewoon de winterblues!

Ik probeer het tekenen wel steeds meer op te pakken. Na het obsessief tekenen van hoofdjes, was ik een beetje overgestapt op 'grappige' illustraties. Grappig tussen aanhalingstekens, want ik vind ze grappig; of de rest van de wereld dat ook vindt, valt natuurlijk te bezien. Ik deed iets met een beestje voor kerst en dat zette ik door met een oud en nieuw tekeningetje. Ineens viel me op dat 'muis' wel een prominente rol inneemt in die zogenaamd grappige tekeningetjes. Ik deed dus eerst dit: 

Niet lang daarna keek ik terug in mijn andere tekeningen. Dan kom je ineens 'muis in bad' tegen:

 Dan had ik ook ooit nog iets gedaan met 'volgevreten muis'....

Ennnn... de 'onhandige muis':

Conclusie: muis maakt heel wat mee en ik was me daar helemaal niet zo bewust van. Grappig. 

Komend jaar wil ik wat meer gaan doen met illustratie. Ik merk dat ik daar echt plezier aan beleef en ik krijg er ook wel leuke reacties op. Misschien moet ik eens gaan denken aan muis merchandise, hahaha! Zonder gekheid, ik weet nog niet wat het gaat worden, maar het lijkt me al een tijdje leuk om eens wat van mijn werkjes te laten drukken op bijvoorbeeld een kladblok, of een t-shirt. 

Je hebt daar hele leuke mogelijkheden voor: websites die jouw design kunnen drukken op verschillende items en dat jij die items dan vervolgens kunt verkopen. Natuurlijk willen zij dan een percentage van de verkoop, maar ach... Ik doe het toch voor de lol en ik zou me alleen maar vereerd voelen, als iemand bijvoorbeeld rondloopt met een tas met mijn tekeningetje erop. Eerlijk gezegd loop ik al langer rond met dit idee, maar je raadt het al: nooit iets mee gedaan, vanwege te druk, te lastig en al die andere excuses die natuurlijk nergens op slaan. Dus misschien een goed voornemen voor dit jaar: werk maken van mijn merchandise ;-)  

Ik hou daar trouwens niet zo van, van goede voornemens... Of op zich van die voornemens wel, maar waarom dat nu altijd aan het begin van een jaar moet. Nu, met al die ontwikkelingen in de wereld, zie ik wat meer waarom mensen dat doen, voornemens maken. Het is ook een soort van hoop op nieuwe dingen en afsluiten van wat er was. Dat voel ik wel: ik wil dit zo snel mogelijk achter me laten en 'gewoon' verder. Of dat op korte termijn werkelijkheid gaat worden, weet ik ook niet. Hopen mag, gelukkig... en zo lang je hoopt, heb je iets om voor te leven. 

Dus mensen, zo op de valreep nog: ik wens iedereen een gezond, mooi en hoopvol 2022!

Hoofdjes en andere tekendingen

Ongelooflijk waar de tijd soms blijft. Het gevoel in een rollercoaster te zitten is wel voorbij, maar de tijd -of beter gezegd misschien - de rust vinden om de dingen op te pakken blijft toch wat ver weg. Zomaar ineens is het twee manden geleden dat ik hier iets postte. Zelfs dat ik weer meedeed aan Inktober heb ik hier niet eens gedeeld. Jammer, want soms is het teruglezen van mijn eens geschreven woorden een soort reflectie en kan ik het gevoel van toen bijna weer uit de regels terughalen. 

Het gaat beter, dat kan ik wel zeggen. Het gedoe rondom mijn moeder kan ik nog steeds geen plaatsje geven, maar langzaam aan lukken dingen weer. Omdat ze weer kunnen en mogen, misschien? In dat geval moet ik niet te vroeg juichen, want een nieuwe set van maatregelen rondom dat ellendige virus ligt alweer op de loer. Tja... ik ga er niet zoveel over zeggen. Laat ik het weer eens hebben over de reden waarom ik dit blog begon: mijn tekeningen!

Zoals ik al schreef, heb ik de laatste periode niet echt stilgezeten, qua 'tekendingen.' Ik deed vorige maand dus mee aan Inktober en dan moet je wel ;-) Ik vond het dit keer wel moeilijk hoor, maar dat kwam misschien ook omdat er een vakantie naar Spanje tussendoor zat. Op de dagen van reizen kon ik niet tekenen, dus dan moesten er twee of soms zelfs drie tekeningen op een dag. (Net zoals met mijn werk kan ik er ook bij zo'n tekenuitdaging niet tegen als ik 'achterloop') De tekencursus was in de tussentijd ook alweer begonnen, dus er begon weer wat beweging in die tekenvingers te komen. Overigens was ik ook daar de eerste paar weken een beetje uit mijn doen. Ik wist het gewoon niet meer, niet waar ik moest beginnen, met wat en om nog maar te zwijgen over hoe.... De eerste paar lessen deed onze goeroe een paar oefeningetjes met lijnen en curves. Ik probeerde het, ik begreep ook wel wat hij ons probeerde te leren, maar toch raakte ik er geïrriteerd door en besloot ik al snel dat ik iets anders wilde doen.

Ik greep weer terug op waar ik eerder mee bezig was: tekenen in vlakjes, om het licht en donker beter te snappen. Om één of andere reden heb ik iets met hoofdjes, de laatste tijd. Dus ik tekende vooral portretjes. Ik heb dat altijd al fascinerend gevonden, de manier waarop iemand juist die ene persoon wordt; het specifieke in een gezicht. Misschien ook wel omdat het zo moeilijk is: ik wil het graag kunnen. De wil is sterk, want hoewel ik er nog lang niet ben, zit er wel progressie in mijn hoofdjes. Het is heel moeilijk, maar ik vind het ook superleuk om te doen. Dus zo ben ik al een paar weken aan het prutsen. Ik weet nog niet waar het heen gaat -de laatste ontwikkelingen zijn iets met kleur- maar ik heb er nog steeds lol in. Aangezien ik vind dat we lol vooral moeten blijven delen in deze idiote tijd, zet ik deze vandaag maar even bij mijn verhaaltje.

Portretjes (potlood)

 

Ik ga niet beloven dat ik snel weer ga schrijven (de angst dat ik me er niet aan ga houden is te groot, hahaha!), maar ik ga zeker proberen dit blog minder te verwaarlozen, al was het maar voor mezelf...

Tot blogs!

vakantie irritatietekening

 De tijd van radiostilte heeft wel weer lang genoeg geduurd; tijd voor weer eens een blogje! Op het moment van schrijven ben ik  net vier dagen terug van een lange vakantie... Ja, echt waar! Volgens mij verkondigde ik hier een jaar geleden nog dat ik stiekem toch het liefst in mijn eigen bedje sliep. Dat heb ik ergens nog steeds hoor, maar ik ben er nu achter dat  lekker alles achter je laten ook heel fijn is. Een mens kan veranderen... en veel is ook veranderd in de afgelopen periode. 

Ik schreef jullie al over het gedoe rondom mijn moeder. Die zorgen zijn er nog steeds. Ze heeft nu een permanente plek op de PG afdeling van een verpleeghuis en hoewel dat het fysieke zorgen wegneemt, maak ik me nog steeds wel zorgen. Het feit dat ze niet snapt waarom ze daar zit (waarom stop je me weg, ik ben toch niet ziek?) maakt het lastig. Ik voel me er schuldig over en er zijn momenten dat ik ook echt denk dat ik haar heb 'weggestopt'. Ook als ik lees dat ze op een andere manier achteruit gaat, maak ik me zorgen. Onterecht, want het is een goed huis en de verpleging is ook meer dan prima, maar toch... Dit wil je niet en dit wil je voor niemand. Schuldgevoel kan loodzwaar wegen... zo zwaar dat op bezoek gaan bijna weerstand oproept... en daar voel je je dan ook weer schuldig over. Het is iets waar ik nog niet echt een weg in heb gevonden.

Vakantie was dit jaar dus letterlijk een 'alles achter je laten'. Vier weken lang heb ik door Nederland gezworven. Eerst in Groningen, toen in Zwolle, daarna Limburg en eventjes in Noord-Brabant en vervolgens weer naar Limburg. Mijn hoofd heeft weer een gezond kleurtje en nu moet ik weer een beetje acclimatiseren thuis. Ineens vind ik mijn eigen douchekop te zacht sproeien, omdat ik tijdens de vakantie heb ontdekt hoe fijn een echt harde straal uit je douche is ;-) Erger is het misschien, dat ik mijn eigen koffie niet zo lekker meer vind... In de vakantie dronk ik straffe bakkies Nespresso, die nu maken dat ik mijn nep-Senseo ineens slappe bakken vind. Aan weer aan het werk gaan, wilde ik nog even niet denken... Helaas, ook dat lukte niet echt. Ik heb me alweer in een extra klus laten frauderen. Gelukkig heb ik nog een weekje om me daar geestelijk op voor te bereiden en dan hoop ik dat het allemaal weer goed komt.

Dat gevoel heb ik ook nog een beetje bij tekenen. Het is me -ook tijdens de vakantie- niet echt gelukt om dat weer op te pakken. Ik heb welgeteld één keer, oh nee niet waar: twee keer, iets zitten prutsen buiten. De eerste keer een landschapje uit Limburg, de tweede keer een soort irritatietekening. Ha, nieuw woord! Ik zat me namelijk nogal te ergeren aan de vele vliegen. Het was me een raadsel waar die beesten allemaal ineens vandaan of op af kwamen. Je hebt vliegen met- en zonder brom en deze waren zwart en met brom. Heel irritant! Nu moet ik er misschien bij vertellen dat ik er thuis ook al het nodige mee te stellen heb gehad. Daar waren het soms zwarte-, maar soms ook groene vliegen met brom. Die kwamen bij de buurman vandaan, die het maar niet kon laten om zijn kliko vlak naast mijn raam te parkeren. Ik elke keer aan de sjouw met zijn kliko, toen maar eens vriendelijk gevraagd of dat ding niet ergens anders kon staan. Dat ging een paar weken goed, totdat hij of  één van zijn medewerkers (het is een winkel) het weer eens vergat en ik weer van die dingen in mijn huis had. Dus ja, die vliegen tijdens de vakantie waren net effe teveel. Dan maak je dus een irritatietekening ;-)

De vogel erbij is trouwens een mus, die waren er ook veel, maar die irriteren me niet. Sterker nog, ik vond het erg leuk om te zien hoe ze in grote groepen door het gras aan het hippen waren (om er waarschijnlijk ook honderden insectjes uit te vissen)

Vliegen en mus (potlood)

Binnenkort start de cursus weer (zo fijn dat dingen nu weer 'mogen'!) en dan hoop ik ook weer wat meer tekeningen te kunnen laten zien. Die tekenvingers moeten natuurlijk wel een beetje in training blijven en ik merk toch wel dat ze die wat gemist hebben! Tot blogs!