In een poging de vergankelijkheid weer te geven, tekende ik een appel in verschillende stadia. Als een soort oefening. Zie het voor je: een appel, neem een hap... Nee, dat is geen mooie hap, nog een keer... en dan net zo lang tot er een klokhuis was. Na iedere hap een tekening vond ik wat overdreven, dus ik heb het maar bij vijf appeltjes gehouden.
Voor deze oefening gebruikte ik de potloden die ik ooit een keer bij Kruitvat kocht. Een megadoos potloden voor een prikkie. Leuk, maar geen aanrader. De stiftjes in de potloden zijn te hard, waardoor het grafiet niet mooi in elkaar over kan lopen. Hierdoor wordt het geheel wat krasserig. Toch was het een leuke oefening en de appel smaakte trouwens ook best.
0 reacties:
Een reactie posten