Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

donderdag 3 november 2016

Over de brug...

"Totdat je de brug oversteekt van je onzekerheden, kun je niet beginnen met het verkennen van je mogelijkheden" 

Zomaar een wijsheid die ik ergens vond... en erg toepasselijk bij het blogje dat ik al lang had moeten posten. Voordat ik schreef over de expositie, vertelde ik hoe we bezig waren gegaan met 'zachte lijnen' op de cursus. Geen duidelijke lijnen gebruiken in je werk, alleen streepjes of stippellijnen. Om één of andere vage reden, koos ik een brug om de oefening nog een keer te doen.
En natuurlijk vond ik het weer niks, natuurlijk deugde er in mijn hoofd weer niks aan de brug die had gemaakt. Ik stopte de tekeningen ver weg in mijn boek, om ze pas vorige week weer eens tevoorschijn te trekken.

"O, da's net Delfts Blauw" zei iemand die mijn verprutste aquarelwerkje zag. Ik bekeek het nog eens goed. Delfts Blauw is misschien wat overdreven, maar eigenlijk was hij best leuk. Dus vandaag plaats ik 'm alsnog ;-)
De niet - Delfts Blauwe brug (aquarel)
Een les later ging ik in de herkansing. Opnieuw een brug gemaakt, zonder harde lijnen, alleen nu in inkt. Het begin was goed, tot ik ergens tussen water en brug (tussen wal en schip?) bleef steken. Ik was er alweer niet tevreden over. De tekening ging ook weer terug mijn boek in. Vanochtend besloot ik de brug wat aan te passen. Een beetje meer contrast, een soort schaduw toevoegen met gewassen inkt... Beter, vond ik.

De tweede brug (inkt)
Zo naast elkaar zijn de bruggen eigenlijk best leuk.

Het deed me denken aan afgelopen zomer, (Dat is nog maar een maand geleden, haha!) toen ik heel stoer de loopbrug over de weg naar mijn werk besloot te nemen. Ik durfde er nooit op, omdat het een  wat smerig houten geval is en omdat hij er ook nog best hoog uitziet. Nu heb ik geen hoogtevrees hoor, maar ik heb wel iets geks met dingen die hoog zijn. Als ik op één of andere manier de grond kan zien, ga ik het eng vinden.

Dat overkwam me dus ook toen ik midden op de desbetreffende loopbrug liep. Het ding kraakte, maar ik stapte ferm door. Tot het moment dat ik door de kieren van het hout ineens de auto's eronder zag rijden... Alsof ik ineens het idee kreeg hoe hoog boven de weg ik stond. Het zweet brak me aan alle kanten uit (en het was al zo warm!).  Ik liep ergens in het midden, dus terug gaan was geen optie meer. Doorstappen dan maar. Al lopend werd ik rustiger en natuurlijk kwam ik gewoon aan de overkant.

Ik wil daarmee maar zeggen: uiteindelijk is een brug ook een manier om je verder te helpen... niet alleen op een tekening.

19 reacties:

  1. De "niet Delfts blauwe" brug, is best mooi en goed geslaagd. Ik heb dus wél hoogtevrees, en ervaar het zelfde bij het zien van de grond. Je kunt het beste als het mogelijk, naar de horizon blijven kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Ja, dat is het beste hè, gewoon voor je uit kijken. Als je eenmaal een keer naar beneden gekeken hebt, lukt dat bijna niet meer. Gek genoeg heb ik het niet als ik stilsta. Dank voor je complimentje!

      Verwijderen
  2. Nou Delfts blauwe brug mag wel noemen. Ik vind juist heel mooi gedaan. Je hebt overnieuw gedaan. Het is je goed gelukt om te doen Lilian. Wat kun jij goed met aquarel om mee te tekenen. Loopbrug had jij nog overheen gelopen. Oei dat niet zo best ging kraken die loopbrug. Ik had niet gedaan. Gelukkig ben je snel overheen gegaan. Weet maar nooit. Als ik niet iets aan staat. Dan ga ik ook zweten. En gebeurde in vakantie. Wij hadden toen foto's gemaakt. Het moet nog allemaal komen. Wij hebben zoveel foto's gemaakt. Complimenten voor jou mooie tekening.

    Fijn weekend.

    Liefs Jacqueline & Ferry.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dus we hebben nog meer foto's om naar uit te kijken: leuk! Over de loopbrug ga ik denk ik niet snel meer, maar ik heb het geprobeerd en dat is wel weer even genoeg:-) Dank voor je complimentjes over de getekende bruggetjes !

      Verwijderen
  3. En dat noem jij"geen hoogtevrees".
    Lol dat heb ik dus op elk moderntreinstation tegenwoordig.
    Op station Breda presteerden ze het zelfs om niet alleen de leuningen, maar ook de loopbrug naar de compleet glazen lift van glas te maken.
    Met mijn hoogtevrees echt een verschrikking.

    Je delfstblauw geeft mij het gevoel van een vroege mistige ochtend in de stad, als alles gedempd klinkt.

    Je tweede brug vind ik ook heel mooi,met diepte en een vleugje Anthon Piek.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen idee wat precies de definitie is van hoogtevrees, maar ik denk inderdaad dat ik dat niet heb:-) Zo klim ik zonder moeite op een ladder, kan ik rustig een halve meter uit mijn dakraam hangen en vind ik hoogte met een deugdelijke leuning helemaal niet eng. Van glazen vloeren moet ik echter niks hebben... De stations van tegenwoordig zijn inderdaad vreselijk, wat dat betreft. Soms moet je wel via zo'n onding naar de overkant en dan doe ik mijn blik-op-oneindig truc:-)

      De eerste was inderdaad zo bedoeld, grappig dat je dat ziet. Die tweede... Anton Pieck? Da's te veel eer hoor... maar wel heel lief dat je dat schrijft.

      Verwijderen
    2. Enne ik klom vroeger met mijn vader het dak op 😉
      Een vertrouwde omgeving went.

      Verwijderen
    3. Geen idee, het is voor mij kennelijk niet erg genoeg om het hoogtevrees te noemen. ;-) Struisvogelpolitiek dus... en ja, die zijn ook het liefst op de grond, die struisvogels.

      Verwijderen
  4. Dat is een mooi verhaal, dat van die brug! Jij bent dapper! Ik vind de eerste brug het mooist. Ik ben dan ook dol op allerlei soorten blauw.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Achteraf vond ik mezelf wel dapper ja, op het moment zelf vond ik dat wat minder. Bruggen zijn een mooi symbool, vind je niet? Blauw is inderdaad een fijne kleur!

      Verwijderen
  5. Prachtige verhaal waarin me echt ook herken .
    Ik vind de blauwe het mooist en is juist zo leuk met jouw verhaal erbij.Dat geeft zo tekening echt meerwaarde.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is leuk om te lezen! Ik hoop dat altijd, dat ik een tekening iets meer mee kan geven dan alleen het plaatje en als jij dan schrijft dat dat gelukt is, maakt dat me echt blij!

      Verwijderen
  6. Je tekeningen zijn mooi Lilian, voor al de pentekening
    ook een mooie opmerking Delfsblauw.......
    Je verhaal over de brug kan ik mij wel iets bij voorstellen
    daar ik zelf hoogtevrees heb.
    mooi beeldend geschreven
    Herfst groetje
    Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Delfts Blauw, ik vond dat ook nogal grappig ;-) Dat maakt de brug voor mij dichtbij en daardoor ook wel leuker.
      Verrassend om te lezen dat veel mensen hetzelfde ervaren als ik, op zo'n brug. Ik kan me bijna niet voorstellen dat we dan allemaal van die bangerds zijn... Die bruggen zouden ze gewoon anders moeten maken ;-)
      Ik stuur jou een herfstgroetje vol gekleurde blaadjes terug!

      Verwijderen
  7. Stuur even een verzoekmailtje Lilian want ik heb dan je mailadres nodig om het wacht woord te geven

    BeantwoordenVerwijderen
  8. wat een mooi verhaal ... je bent heel dapper
    Ik vind de blauwe het mooist

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lilian,

    In 2013 maakte ik een boottochtje door de grachten van Delft en dat schoot direct in mijn gedachten bij het zien van deze tekeningen van de brug.

    ---------------------------------------

    het nut van een brug

    je kunt er heen en terug

    ontdek overkant

    ---------------------------------------

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat grappig dat je direct aan Delft moest denken, bij mij kwam die gedachte pas veel later. Ik heb dat nog nooit gedaan, door de grachten gevaren en dat terwijl ik geen vrees voor water heb ;-)

      Verwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: