Lekker oranje

Heerlijk eigenwijs om vandaag met zo'n blogtitel te komen ;-) Ik hoorde afgelopen week een aantal mensen zeggen dat ze er maar moeilijk aan konden wennen, Koningsdag op 27 april. Ik zeg trouwens stiekem ook nog steeds Koninginnedag.

Ik bracht mijn Koningsdag voornamelijk lummelend door. Ik heb nog even gekeken naar de viering in Amersfoort via de televisie. Dat had ik al jaren niet meer gedaan, omdat ik al die domme spelletjes op zo'n dag maar suf vind. Dit keer viel het mee, moet ik zeggen. Of misschien kwam dat omdat ik het al zo'n tijd niet meer had gezien. Ze lieten dit keer echt dingen van de stad en de provincie zien en dat was best grappig. Ik heb me zitten verbazen over al die oranje uitdossingen van de mensen langs de kant. Ik bedacht me dat die mensen waarschijnlijk al uren daar stonden, in de hoop een glimp op te vangen van de koninklijke hoogheden. Stel je nou voor, een hele tijd daar staan voor misschien een handje of -als je geluk hebt- een fotootje... Ja, je was erbij, maar meer ook niet ;-)

Meestal loop ik wel een rondje door het dorp op zo'n dag, maar dit jaar heb ik het oranje maar even aan me voorbij laten gaan. O nee, niet waar: ik tekende iets oranje-achtigs op een briefkaartje. Ik schreef het al eerder: ik vind het leuk om briefkaartjes te tekenen. Er is intussen al een hele serie beestjes. Twee weken terug heb ik een nieuw briefkaartblokje gekocht, of  nou ja, eigenlijk waren het er twee en nu kan ik dus weer even voort. Briefkaartjes tekenen gaat snel, omdat de ruimte op zo'n kaartje natuurlijk maar beperkt is.

De cursus zit er intussen ook al weer op en ik moet alles natuurlijk wel een beetje bijhouden. Dat lukt tot nog toe redelijk. Het schilderijtje dat ik vandaag hier plaats, maakte ik tijdens de cursus. Het was de uitkomst van alweer een oefening met gouache en een platte kwast. Best moeilijk om dan zo'n ronde vorm goed op papier te krijgen, kan ik je zeggen.

Kakifruit (gouache)

Thuis heb ik er nog het nodige aan zitten prutsen, omdat ik niet tevreden was over het vorkje. Je kunt je voorstellen dat zoiets ook maar moeilijk lukt met een platte kwast, dus heb ik daar maar even vals gespeeld.

Dit werkje was op meerdere fronten ver uit mijn comfortzone. Ik hou niet zo van stilleventjes, dat ten eerste. Ten tweede vind ik vruchten in zijn algemeenheid moeilijke dingen. Deze is super moeilijk, want  het is ook nog eens een onbekende vrucht. Je zou ze op papier makkelijk aan kunnen zien voor mandarijntjes, of sinaasappeltjes, maar dat zijn het niet. Tot voor kort kende ik ze alleen uit de supermarkt. Daar had ik het bordje erbij weer eens verkeerd gelezen, want ik noemde het dus kakkiefruit. (Sommige mensen komen gewoon nooit uit die levensfase... en ik ben er daar eentje van, vrees ik.) Zo heet het niet, het heet echt kakifruit en het komt uit Azië. Gelukkig heb ik collega's die goed op de hoogte zijn van het exotische fruitgebeuren, dus ik heb er zelfs al eens eentje gegeten. De buitenkant is als een tomaat, de binnenkant eigenlijk ook. Alleen de smaak is wel echt anders. Het is zoet, een beetje als pruim of mango. Best een bijzonder vruchtje dus... en hij is lekker oranje!
Dat vond ik wel passen bij een dag als vandaag, de dag waarop het eigenlijk Koninginnedag was ;-)