Dit blog gaat over tekenen en mijn worsteling om de zaken in het -in mijn ogen- juiste perspectief te zetten. Geworsteld heb ik, de afgelopen dagen...
Drama
Zoals ik al schreef, is de cursus inmiddels weer begonnen en daar gingen we aan de slag met het maken van studies in zwart en wit. Geen details tekenen of schilderen, maar een afbeelding terugbrengen tot vlakken zwart en wit. Moeilijk, want je hoofd (lees: mijn hoofd) wil overal een betekenis aan geven, bang als je bent dat anders niemand het meer snapt. Die oefening was duidelijk niet aan mij besteed. Vervolgens mochten we aan de gang met het toevoegen van grijstinten en nee, natuurlijk niet zomaar... Je mocht vijf tinten mengen van zwart tot grijs en met die moest je het doen. Dus bij elk vlakje de keuze maken: wordt het die of die? Een waar drama voltrok zich op mijn tekenvel. Ik kon het gewoon niet! Paniek in mijn hoofd: ik kon gewoon niet meer tekenen of schilderen, ik had het te lang niet gedaan... en zie je wel: nu val ik door de mand! (Ja, af en toe wordt er ook in mij een kleine drama-Queen wakker) Hoe moest dit nu verder? Uiteindelijk pakte ik mijn potloden en ik begon ouderwets te schetsen. Zo. Dat leek er meer op.
Schets 'eenzaam huisje' (potlood) |
Mijn docent moet de wanhoop van mijn gezicht gelezen hebben, want hij kwam bezorgd vragen wat ik nu toch allemaal aan het doen was. Ik legde uit dat ik niet echt met de opdracht uit de voeten kon. Hij keek me eens peinzend aan en zei toen dat het er misschien aan lag dat ik meer een tekenaar dan een schilder was. Hmm... ja, eigenlijk denk ik dat ook! "Dan doe je het toch op jouw manier, met inkt?" Ik keek hem aan en knikte langzaam. Ja, dan maar met inkt. En zo geschiedde... Ik tekende de opdrachtjes in inkt. Eerst het weggetje met het eenzame huisje:
Eenzaam huisje (inkt en acrylverf) |
Ook dat wilde niet helemaal lukken, dus 'smokkelde' ik wat met witte acrylverf op de weg. Toch beviel me dit een stuk beter dan wat ik hiervoor had gemaakt. Poging nummer twee deed ik zonder smokkelen, dus alleen in inkt. Een straatje met op de achtergrond een soort kasteeltoren. Ik had een veel te klein stuk papier gepakt, waardoor het allemaal maar net paste. Huisjes tekenen vind ik lastig. Ik heb altijd wat moeite met het perspectief. Misschien hielp het dat dit straatje wat scheef was...
Scheef straatje (inkt) |
Lastig, maar ook interessant... zoveel tinten grijs ;-)
O wat een heerlijk stukje schrijven en tekenen Lilian zo veelzeggend en zo precies als jij op mij overkomt
BeantwoordenVerwijderenPRACHTIG
zo dat staat zwart op wit
Wat leuk dat je dat schrijft, Novelle! Voor mij was dit zo'n "tja" blogpost, een stukje waarvan ik zelf dacht: is dit nu wel zo interessant om te lezen? Ik was echt verrast door wat je schreef... wow, dank je wel!
VerwijderenIk vind je zwart op witte tekening erg mooi gemaakt. Het maakt juist diepte erin. Grijs met tintje heb je heel goed gedaan. Inkt kun je ook prachtig mee bewerken. Het is hele kunst om te doen. Moet wel erg geduld om te tekenen. Leuk dat je cursus doet. Het is je goed gelukt. Rustig doen tekenen.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou fijne week.
Groetjes Jacqueline & Ferry.
Dank voor de complimentjes, Jacqueline en Ferry. Ik schreef het al eens eerder hier: inkt is echt mijn favoriete materiaal. Het vraagt geduld, dat is waar, maar je wordt er ook heerlijk rustig van:-)
VerwijderenZe zijn schitterend.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je docent flexibel genoeg is om met je mee te denken.
En dat blokkeren is heeeeeeeeel herkenbaar
Thnx Marlien! Ja, mijn docent is wat dat betreft een topper, zo van: okee, dat lukt niet, nou kijk dan maar eens daanaar en onderzoek of dat iets voor je is. Voor mij werkt dat heel erg goed... en anders had ik al lang geen cursus meer gevolgd, denk ik :-)
VerwijderenLilian ,ik heb je verslagje gelezen, en vind je tekeningen super mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenwaar je mee zit, je kunt toch wel eens een dag hebben dat
het niet gaat zoals je het graag zou willen..............
De titel is mooi ,en gewoon door gaan.Ik wens je veel succes met
met het uit vinden wat je het beste ligt.
Herfst groetjes Christiene.
Leuk om te lezen, Christiene! Ja, dat is waar: je hebt met regelmaat dagen waarop 'het niet wil'... Of dat ik iets in mijn hoofd heb, wat maar niet op het papier wil komen. Soms is het ook 'kunst' om daarmee om te kunnen gaan. Dingen kunnen nu eenmaal niet perfect, sterker nog: het is eigenlijk maar beter van niet. Het grappige was, mijn docent vond de tekeningen (ondanks dat ze niet helemaal volgens de opdracht waren) juist sfeervol, ik moest daar achteraf ook wel om lachen. Zo werkt het soms, kennelijk:-)
Verwijderen