Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

zondag 19 februari 2017

Lijnenspel

Inmiddels staat er al wéken op mijn blog dat ik klaar was om het nieuwe jaar in te rijden. Nou, inmiddels zitten we er al weer redelijk in, in dat nieuwe jaar. Natuurlijk verviel ik alweer snel in mijn oude gewoonte (dat van die grenzen, weet je nog?) en had ik een overvolle agenda. Ik leer het nooit, daar moet ik me denk ik maar bij neerleggen.

Gek genoeg uitte zich dat ook in mijn tekeningen. Natuurlijk ga ik elke week braaf naar de tekencursus, maar ik vond wat ik daar de laatste tijd maakte nou niet echt 'om over naar huis te schrijven' 😉 Als ik geen rust in mijn hoofd kan vinden, lukt het niet om goed te kijken en om ontspannen bezig te zijn. Dat werkt echt zo. Ik maakte uiteindelijk deze tekening:

Samenspel (potlood)

Die kwam er niet zomaar, die tekening en dat is misschien wel het eufemisme van de maand. Hoezo dan? vraag je je misschien af. Welnu, mijn lieve tekengoeroe had weer eens iets leuks voor ons bedacht. Toegegeven, toen hij het vertelde klonk het heel leuk. Een tekening maken zonder je potlood van het papier te halen. Alleen vormen en lijnen volgen en je niet af laten leiden door de voorstelling. Hij had er een heel mooi plaatje van - ik meen- Rubens bij uitgezocht, met een been. Nou, daar gingen we hoor... De eerste kreten over klompvoeten en dikke reten schalden al door de ruimte. "En nee, je mocht je potlood echt niet van het papier halen, je moest vooral goed blijven kijken"... De weerstand in mij groeide met de minuut. Ik heb daar iets tegen, als mensen zeggen dat iets niet mag... dat had ik vroeger al: dan deed ik het gewoon stiekem toch! Ik ben toch zeker geen Rubens! Uiteindelijk had ik dan toch ook iets op papier staan. Oké, met de billen (haha!) bloot en niet schrikken:

Met de billen bloot (potlood)
Goed, dit vond ik dus al erg, maar met het tweede deel van de tekening (dit hoorde naast het linkerbeen, maar dat kreeg ik niet meer op papier) werd het nog erger. Al moet ik wel zeggen dat het goed weergeeft hoe ik er op dat moment over dacht:
Ik schaam me vreselijk (potlood)
Tja en toen kwam het niet meer goed. Helemaal niet meer toen mijn tekengoeroe zei dat dat wel vaker voorkwam, die weerstand en dat je het altijd sneller wilde doen... Ja lekker dan. Intussen had ik al geroepen dat ik hem haatte. (en stiekem meende ik dat nog een beetje ook) Mijn tekengoeroe kent mij inmiddels en hij verblikt of verbloost daar echt niet van. Daar kan ik dan ook weer vre-se-lijk sacherijnig van worden en daar moet hij dan om lachen. Achteraf vind ik het zelf meestal ook nogal lachwekkend.

Worsteling

Ook hier leer je dus uiteindelijk van. Ik schrijf wel vaker over 'mijn worstelingen' tijdens het tekenen, maar niet eerder had ik hem zo duidelijk in beeld als hier. Achteraf denk ik echt dat het te maken had met de wanorde in mijn hoofd van dat moment. Om de drukte te bezweren, maak ik lijstjes in mijn hoofd van alles wat ik nog 'moet' en dat helpt echt niet als je goed wilt kijken. Ik begreep het ook helemaal niet waarom het niet wilde lukken, want ik had zoiets weleens eerder gedaan. Ik denk een jaar geleden, maakte ik deze tekening:
Boer van Van Gogh in buitenlijnen (potlood)
Ongeveer hetzelfde principe als de tekeningen hierboven, alleen was toen (denk ik) de opdracht dat we alleen de buitenlijn mochten tekenen. Ik herinner me, dat ik het toen juist wel fijn en verrassend vond om mijn potlood de lijn te laten volgen. Die les kwam het uiteindelijk ook echt niet meer goed. Ik ging weg met een rotgevoel en een vol hoofd. De les daarop zouden we iets gaan doen met portretten en lijnen. 'Nou, dat kon vast helemaal niets worden' sprak ik mezelf vast de grond in... Het gevolg was zelfs dat ik een week later met lood in mijn schoenen naar de cursus ging. Stel je voor dat het nou weer niet lukt?! Anders dan de week ervoor, had ik het wel wat rustiger aan gedaan... en kijk! Oké, dit keer mocht het potlood soms wel van het papier af, dat scheelde, maar de lijnen moesten zoveel mogelijk gevolgd worden. Nu lukte het wel.

Ik heb mezelf weer teruggevonden in de lijntjes, laten we het daar op houden.


15 reacties:

  1. Lilian,

    ---------------------------------------

    valt niet altijd mee

    leven binnen de lijntjes

    oefening baart kunst

    ---------------------------------------

    jeer

    p.s. het ziet er altijd nog vele malen beter uit dan dat ik het zou kunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toepasselijk, jouw Senryu... en waar!
      Ik daag je uit, Jeer: zoek die Rubens erbij en probeer 'm ook ;-)

      Verwijderen
    2. Lilian,

      Ik heb naar die Rubens gezocht maar niet gevonden.
      Bedankt voor jouw reactie op mijn "Het uur van de wolf" logje.
      Als je de documentaire wilt zien, hij was al eens op tv zag ik, hierbij de link.
      http://www.npo.nl/het-uur-van-de-wolf/08-10-2015/VPWON_1244837

      Groetjes,

      jeer

      Verwijderen
    3. Natuurlijk heb ik ook gezocht, maar net als jij kon ik 'm niet vinden. Ik meen toch echt dat het Rubens was, maar misschien was het dan een andere kunstenaar. Bedankt voor de link! Ik ga 'm zeker bekijken!

      Verwijderen
  2. prachtig verslag en ik moest wel even glimlachen, je beschrijft goed wat er in je omgaat tijdens nieuwe opdrachten erg leuk om te lezen. Zeer inspirerend hoor. Fijn dat je er weer eens was op de blog

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, Novelle. Ik vond het ook wel lang genoeg 'leeg' geweest hier.
      Eigenlijk was deze post ook een soort uitdaging: mijn 'tekengoeroe' (die naam blijft; klinkt zoveel leuker dan docent, hahaha!) was namelijk benieuwd hoe ik dit zou gaan beschrijven op mijn blog. Lees: hij was benieuwd hoe hij er zelf vanaf zou komen... Valt best mee, toch?

      Verwijderen
  3. Lieve Lilian,
    mooi beschreven,je neemt ons mee,ik zie het zo voor hoe je zit te ploeteren
    maar je zet je er toch een mooi lijnenspel neer.
    Gewoon met veel plezier door gaan,ik kijk uit naar de volgende.
    Wens je een mooie week.
    Liefs groetjes
    Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, Christiene! Dat ploeteren is in elk geval overgekomen, daar ben ik blij om. Als ik het ècht vervelend had gevonden, had ik het natuurlijk al lang opgegeven en dat is niet het geval. Leren is soms ook moeilijk en dat zou ik ondertussen moeten weten, maar ik ben en blijf eigenwijs :-)

      Verwijderen
  4. En toch is het resultaat heel karaktervol.
    Soms leidt weerstand juist tot resultaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. :-) Dat zei mijn tekengoeroe die avond dus ook, of iets met woorden van die strekking. Toen dacht ik: 'nu moet je ophouden, anders weet ik niet waar ik dat potlood ga prikken' Hahaha!
      Volgens mij kun jij ook aan de slag als tekengoeroe, tenminste als je door de textieluitdagingen heen bent ;-)

      Verwijderen
    2. Ik was in mijn werkzame leven en tijdje technisch onderwijsassistent voor de beeldende vakken. 😉
      Maar goeroe, hihi lol.

      Verwijderen
    3. Wie weet... was je wel een goeroe voor de leerlingen van die tijd. Zulke dingen hoor je meestal pas jaaaaaren later ;-)

      Verwijderen
  5. Tis zo leuk om tekenleraar te zijn..haha... Goeroe mag je ook zeggen maar die worden doorgaans wel wat serieuzer genomen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij ben je heus wel een goeroe, al zal ik dat vanaf nu niet meer hardop tegen je zeggen. (anders moet je grotere schoenen gaan kopen, vanwege het ernaast lopen)
      Maar serieus: je daagt me uit... en dat is goed.

      Verwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: