Deze teksten en tekeningen zijn gemaakt door Lilian. Mogelijk gemaakt door Blogger.

zaterdag 6 september 2014

Zo'n kitscherig zigeunerjongetje?

Wat is kunst en wat is kitsch?
Zo’n huilend zigeunerjochie aan de muur, daar is iedereen het wel over eens: da’s onvervalste kitsch.
Waarom eigenlijk, omdat zo’n jochie met een traan op zijn wang te makkelijk vertedert? Omdat veel mensen zoiets aan de muur hebben hangen?
Smaken verschillen en dat is maar goed ook. Als iemand gelukkig wordt van een zigeunerjongetje aan de muur, zou niemand daar een waardeoordeel over moeten geven. Mooi of niet mooi is tenslotte puur persoonlijk.

Kitch is hip
Ik heb trouwens de indruk dat kitsch momenteel behoorlijk in de mode begint te geraken. Ik zie inpakpapier met vogeltjes, ruitjes en roosjes. Ik heb zelfs hippe winkeltjes gespot waar ze opgesmukte mariabeeldjes verkochten in vrolijke zuurstokkleuren. Als tegenwicht voor de crisis is overdadig gekleurd en versierd weer helemaal ‘in’. Waarom nu ineens zo’n beschouwing over kunst en kitsch? Omdat, ik zal het maar bekennen, ik die kitsch stiekem ook wel leuk vind. Ik ben gek op zoete Disneykleurtjes, op die ouderwetse poëzieplaatjes en ja, zelfs dat zigeunerjongetje met die traan vind ik eigenlijk best aandoenlijk.

Het herderinnetje en het schoorsteenvegertje
In de boekenkast van het ouderlijk huis vond ik een beeldje van een vioolspelend zigeunerjongetje. “Wat een kitschding eigenlijk,” was mijn eerste reactie, totdat ik me realiseerde dat ik dat alleen maar zei omdat dat kennelijk zo hoorde. Een zigeunerjongetje is tenslotte kitsch, nietwaar? Ik bekeek het eens wat beter. Nee, een mooi beeldje was het bepaald niet. En toch… het had jaren bovenop een kast gestaan in de woonkamer. Het hoorde bij de woonkamer van toen en dus heeft het voor mij waarde. In al zijn lelijkheid vond ik het een mooi beeldje. Ik herinnerde me trouwens ook, dat we het vroeger ‘het schoonsteenvegertje’ noemden. Er was een sprookje in mijn sprookjesboek dat verhaalde over het herderinnetje en het schoorsteenvegertje. Twee beeldjes die, als de lichten in de kamer doofden, op avontuur gingen. Zoiets prikkelt je fantasie.
Zigeunerjongetje (inkt en kleurpotlood)

Daar dacht ik aan, toen ik het jongetje probeerde te tekenen. Mijn eigen portie kitsch voegde ik er aan toe, omdat kitsch best okay is... en om het beeldje van dat zigeunerjongetje nooit meer te vergeten.

14 reacties:

  1. Ha Lilian, het verhaal vooraf over het beeldje heeft wel wat......
    je eigen portie kitsch maakt het zigeunerjongetje wel zo mooi!
    Mooi zo met inkt getekend om het manneke heen,ook de muziek nootjes....
    Het is een heel mooi schoon Hummeltje geworden Lilian...............
    Fijne en gezellige zondag
    groetjes Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Christiene, voor je lieve complimentjes en ik wens jou vast een fijne week toe!

      Verwijderen
  2. Lilian,

    Noem het dan maar kitsch in een kunstzinnig jasje.
    Al met al toch weer fraai getekend en beschreven.

    Groetjes,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die houden we erin: kitsch in kunstzinnig jasje! Dank je, Jeer!

      Verwijderen
  3. Weer erg mooi gedaan Lilian zulke jongetjes brengen me terug in mijn kindertijd

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooie blogje, ik kwam u tegen via andere bloggers..zal zeker meer gaan bezoeken...groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kitch kan heel leuk zijn dat zie je maar weer.

    BeantwoordenVerwijderen

 

Archief

Volg mij via bloglovin'

Follow on Bloglovin

Big Brother ;-)

Privacy Policy

Kladblokfans tot nu toe: