Spitsmuizenleed

Het is nu een week geleden dat het me overkwam, maar ik ben er nog steeds een beetje ontdaan door.
Ik ben op een spitsmuis gaan staan!
Oké, hij was al dood, dus misschien minder erg, maar toch. Zelfs als ik het opschrijf, krijg ik er nog de kriebels van. Iew!

We gingen boodschappen voor mijn moeder doen, mijn broer en ik. Gewapend met kratten en tas stapten we de deur uit, waarna mijn broer de nu al legendarische woorden sprak: "Kijk uit, ga niet op het spitsmuis-lijk staan" Een moment was er verwarring, daarna een blik richting mijn voeten... Ik tilde mijn voet op en ja hoor: ik was er dus recht bovenop gaan staan! *kreun*
 Een prachtig muisje, een kleintje en helemaal in tact nog. (zelfs nadat ik erop was gaan staan) Zo zonde.

Nadat ik uit gegriezeld was, vroeg ik me af hoe die nu hier naast het hek terecht was gekomen. Meegenomen door een kat? Een natuurlijke dood? Iets raars gegeten? En dat ik er dan weer prompt bovenop moest gaan staan hè..Sowieso vind ik dat vreselijk. In de herfst gebeurt het me ook wel eens met slakken. Die zie je doorgaans niet zo snel, maar je hoort het des te beter als je erop gaat staan: krak! Bah, bah, bah!  Een muis, dat was me nog nooit gebeurd... en gelukkig had ik 'm ook niet bruut vermoord.

Nu las ik dat spitsmuizen hun holen vooral onder de grond of onder hopen bladeren hebben, dus dat verklaart misschien de plek van de dode muis naast het tuinhek. Verder las ik dat ze zich snel voortplanten en dat het ook voor komt dat de jongen dan in gevecht raken met de ouders, die alweer een volgend nestje hebben. Dat verklaart misschien waarom het zo'n klein beestje was. Een kleine vechtersbaas.

Toen ik het beestje op wilde ruimen, om te voorkomen dat er nog eens iemand op ging staan, kon ik het niet meer terugvinden... het was gewoon weg!
Hopelijk heeft één van de buurtkatten er nog lol van gehad, of misschien de egel?

Spitsmuisje (aquarelpotlood)