Inktober dag 1

De eerste dag van Inktober is een feit... en mijn eerste uitdaging is af. Hij was moeilijk! Poisonous, ofwel giftig, was het thema. Er is veel giftigs in de wereld, dus waar moet je dan beginnen, hè?
Afgelopen week trof ik een spin in de hal. Ik heb het niet zo op spinnen, geen idee waarom. Dat gefriemel met al die poten, denk ik. Schreeuwend bang - zoals vroeger - ben ik niet meer, maar ik zie ze gewoon liever niet. Meestal verdwijnen ze in de stofzuiger.

Voor mij heeft het woord giftig ook iets angstigs in zich, misschien dacht ik daarom aan die ene hele giftige spin. Zo'n spin waarvan je hoopt dat je hem nooit tegen gaat komen. De zwarte weduwe. (Dat klinkt ook al zo eng!) Van oorsprong komt deze engerd niet in onze gebiedsdelen voor, maar door alle import en export is dit diertje toch ook al enkele malen in Nederland waargenomen. Belangrijk om te weten: alleen het vrouwtje is gevaarlijk voor ons mensen. Zij heeft namelijk scherpe kaken, waarmee ze haar gift door de huid heen kan spuiten. Bij het mannetje zijn de kaken een stuk minder sterk en hij komt niet makkelijk door onze huid heen.

Als je gebeten wordt voel je vreselijke pijn en daarna verstar je, want deze dame spuit zenuwgif bij je naar binnen. Het is nu ook weer niet zo, dat je direct dood neervalt na een beet van de Zwarte Weduwe. Dat gebeurt alleen als je al een zwakke weerstand hebt. Bij gezonde mensen houd je (als je de beet niet laat behandelen) ongeveer vijf dagen last van die vreselijke pijnen. Het is wel belangrijk dat je je laat behandelen, anders kun je heel lang last blijven houden van de restverschijnselen. Tot zo ver de afdeling enge verhalen ;-)

Ik tekende dus deze spin voor de eerste uitdaging. Ik vond het wel vriendelijk om even een waarschuwingsbordje op het lijfje te tekenen. Die heeft de spin trouwens in het echt ook, al is het dan geen waarschuwingsbord met doodshoofd. In het echt heeft de spin -ik dacht vier - rode driehoekvormen op het achterlijf.

Poisonous (inkt en kleurpotlood)

Het viel me trouwens tegen om op zo'n klein formaat te moeten tekenen. Het boekje waar ik in teken heeft bladzijden van 13,5 x 13,5 cm en normaal werk ik dus veel groter. 

Om met de Zwarte Weduwe te spreken: de kop is eraf! Op naar de volgende uitdaging!