Haperen of stromen

 "Tijd is relatief, het kruipt als je hapert, maar het vliegt als je stroomt"

Was ik aan het haperen, of aan het stromen? Van allebei een beetje. De hapering in het creatieve is er nog steeds. Ook nadat de lessen weer begonnen, lukte het me maar moeilijk om weer vanuit mezelf projectjes op te pakken. Ik kan me er niet toe zetten om te gaan zitten en -zoals voorheen- gewoon wat te prutsen met mijn tekenpennetjes. Wat moet ik doen om dat terug te krijgen? Het antwoord op die vraag zou niet zo moeilijk moeten zijn , gewoon doen... en toch werkt het niet.

Ik ben nu aan het zoeken naar dingen waar ik weer enthousiast over kan worden. Het idee om iets te doen met illustratie, zoals ik ik mijn vorige blogje (van alweer maanden geleden!) schreef, trekt me nog steeds. Ik denk dat ik dat ga proberen op te pakken. Intussen liggen er nog twee kleine projectjes: eentje waar ik tijdens de cursus mee aan de gang was gegaan en een onafgemaakt pastelprobeersel. 

Onze 'tekengoeroe', met wie ik mijn worsteling deelde, zei: "Het komt wel weer, doe eens iets met andere materialen, of maak verschillende versies van iets" Dat lukte ook niet echt. Toen stuurde hij me een mailtje, waarin hij voorstelde om iets te doen met 'bekende meesters': neem die als inspiratiebron en maak daar je eigen versie van. 

Hijzelf had van het schilderij 'Slaapkamer' van Van Gogh een rommelkamertje gemaakt. Ik moest daar erg om lachen: het was herkenbaar en toch was het origineel. Omdat ik dat schilderijtje toevallig zelf ook erg leuk vind, besloot ik hetzelfde schilderij aan te pakken. Alleen deed ik er muizen in! Even leek het inderdaad weer helemaal terug te komen: vol overgave stortte ik me op het schilderen van eerst dat kamertje en daar had ik me toch een lol in! Het is ongelooflijk wat je allemaal nog meer ziet in zo'n schilderij als je het probeert na te maken. Uiteindelijk werd het met de muizen niet helemaal wat ik aanvankelijk bedoelde, maar toch vind ik 'm wel grappig geworden. oordeel zelf:

 

Slaapkamer met muizen (gouache en inkt)

Overmoedig als toch soms schijn te zijn (haha!), besloot ik daarna een ander werk aan te pakken. Ik had zo'n mooie tas gekregen van het Mauritshuis met de beeltenis van 'Het meisje met de parel' erop. Nu is deze dame natuurlijk wel vaker misbruikt, maar ook hier liet het me weer helemaal anders kijken naar het plaatje. Ik maakte hem niet af, omdat sommige dingen niet wilden lukken. Hier, vanaf mijn bureau, ligt ze me verwijtend aan te staren. Ik ga haar nog wel fatsoeneren, denk ik... Dus noem ik het maar even 'work in progress' Check: 

Het meisje met de aap (pastel)

Volgende maand -dat is alweer over twee dagen... jeetje!- ga ik naar de inloopworkshop van Inktwit uit Delft. Zij doet veel met illustratie en ik zie echt dingen die ik leuk vind op haar site, dus wie weet ;-)

Tot blogs weer!