Verhuizen

 Normaal doe ik altijd een laatste post van het jaar, maar het kwam er niet van. Ik ben verhuisd afgelopen Kerst. Geen aanrader trouwens, verhuizen met Kerst. Het leek zo handig, minder druk, een excuus om niet aan dinertjes te doen... maar het voelde niet fijn. 

Het nieuwe jaar startte ik in het nieuwe huis, dat was wel fijn. Alle spullen stonden min of meer op zijn plaats, het was leefbaar. Dat wordt het steeds een beetje meer, al zijn er nog wel dingen die ik niet helemaal goed vind, maar dat laat zich nog wel fiksen, denk ik. Verder heb ik nog steeds het gevoel om met vakantie te zijn, het is nog niet echt 'mijn plek'.

Ik typ dit nu, terwijl ik aan een megagroot bureau zit. Had ik nooit eerder, een echt bureau. Voorheen had ik een plank aan de muur en daarna een soort computermeubeltje van L*een B*akker. Voldeed ook, maar dit is wel luxe. Ik heb nu ook een eigen ruimte om te tekenen, dat is ook luxe. Hoewel ik dat nog niet echt weet, want daar staan nog dozen die moeten worden uitgepakt en uitgezocht. Dat zal nog wel even gaan duren, want ik kan zo langzamerhand geen doos meer zien.

Wat me het meest is tegengevallen van het verhuizen, was niet eens de verhuizing zelf, maar de onnoemelijke hoeveelheid troep! Kennelijk had ik in de loop der tijd meer verzameld dan ik gedacht had... dat was echt een tegenvaller! Ik zie mezelf nou niet direct als een 'horder' (zo iemand die allemaal rotzooi verzamelt), maar het leek er toch verdacht veel op! Ik ontdekte bij mezelf dat ik het moeilijk vond om dingen weg te gooien, maar ik ontdekte ook dat als iets eenmaal weg was, het me eigenlijk niet eens zoveel meer kon schelen. Ik vond het ergerlijk dat ik kennelijk zo gehecht was aan materiele zaken, maar tegelijkertijd bleef de moeite om dingen weg te gooien me dwars zitten. Dus ik ging lezen over hoe je nou het beste op kon ruimen. Al snel kwam ik terecht bij die vrouw die bekend staat als de opruimgoeroe: Marie Kondo. Veel mensen zweren bij haar opruimmethode, dus ik dacht: 'dat ga ik ook eens uitpluizen'. De kern van haar methode is: als het je niet gelukkig maakt, gooi het dan weg. Dubieus advies wat voor mij niet werkte, want foto's maken niet gelukkig, maar ze weggooien maakt misschien nog wel ongelukkiger. Dahag mevrouw Kondo, ik zoek het zelf wel weer uit. Ik probeer nu stuk voor stuk dingen weg te gooien en langzaam aan gaat het beter.

Ik ben dit jaar ook weer met verse tekenspirit begonnen en hopelijk gaat mijn nieuwe plek daarin ook helpen. Op de cursus probeer ik nu steeds vaker mee te doen met de oefeningen die onze goeroe bedenkt, in de hoop dat ik weer een nieuwe inspiratiebron aan ga boren. De afgelopen periode heb ik veel verschillende dingen gemaakt. Zo was er natuurlijk muis, die nog steeds een prominente plaats heeft in mijn zoektocht naar inspiratie:

Peper- en zoutmuizen

Muis en het peper-en zoutstel maakte ik tijdens de cursus en was gewoon een lollig tijdverdrijf. Een ander lollig tijdverdrijf had een beetje met mijn verhuizing te maken. We hebben voor het huis een enorm dikke boom en ik had dus ergens gezien dat iemand een kabouterdeurtje voor zijn boom had gezet. Dat vond ik zo grappig, dat wilde ik dus ook. Als je googelt op 'kabouterdeurtje' kom je er talloze tegen... Ik moet er nog eentje kopen, maar ik maakte er wel vast een tekening over:

Gezellig kabouterhuis

Ik kijk er al helemaal naar uit om hem ook te plaatsen ;-) maargoed, eerst de troep maar opruimen! Afgelopen tijd heb ik ook wel wat serieuze oefeningen gedaan hoor, zo oefenden we met textuur en volumes aangeven. Dat deden we met potjes, doosjes en een wc rol:

Beetje lelijke foto's maar dat vergeven jullie me vast wel, het was tenslotte maar een oefening. Verder hebben we wat landschapjes getekend. Ik ben daar niet zo'n fan van, maar ik probeer me over mijn weerstand heen te zetten en het steeds meer te proberen. Deze hieronder vind ik zelf wel geslaagd. Door de kleuren doet hij een beetje Japans aan en dat is denk ik ook wat ik er leuk aan vind.

Zo, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Mijn blog blijft, al post ik misschien niet meer zo regelmatig. Er zijn altijd dingen die ik liever van me af typ en dan blijft dit toch echt de plek!

Tot Blogs!