lijntjes of geen lijntjes

Gisteren was de eerste tekenles na de zomerstop. Het was leuk om iedereen (oké bijna iedereen) weer te zien! Ik teken toch echt minder lekker zonder teken-goeroe, denk ik ;-)
Deze keer gingen we aan de slag met het onderwerp 'zachte lijnen' , waarbij  we de opdracht kregen om iets te tekenen of te schilderen zonder gebruik te maken van harde, duidelijk zichtbare lijnen.

Moeilijk! In eerste instantie wist ik ook niet goed wat ik met de opdracht aan moest. Met verf kon ik het nog wel zo'n beetje bedenken, maar ik wilde helemaal niet gaan verven! Ik had namelijk de dag ervoor -tijdens een spijbeluurtje- een bezoek gebracht aan die winkel in Rotterdam die ik ook wel tekenparadijs noem. Volgens mij schreef ik er al 'ns eerder over op dit blog. Ik heb het netjes gehouden dit keer en ik ging met een bescheiden zakje spulletjes weg. Onder die spulletjes een setje heel leuke fineliners die ik natuurlijk heel graag wilde inwijden. Fineliners en dan geen lijnen mogen trekken? Dat is eigenlijk bijna gemeen, maar lang peinzen had ik er toch een oplossing voor bedacht: ik ging gewoon met patronen werken. Oh ja, stippellijnen waren wel toegestaan, dus dat scheelde weer.

Doosjes (fineliner)

Al tekenend kreeg ik er steeds meer lol in. De doosjes die ik tekende waren wat moeilijk scherp te krijgen, maar volgens mij is het toch best aardig geworden. Ik heb de tekening uiteindelijk thuis afgemaakt.

Tijdens het afmaken van de tekening schoot door mijn hoofd dat ik wel eens eerder iets dergelijks had gedaan. Iets met een tas en een zonnebril...
Die gedachte liet me niet los en ik besloot de tekening op te zoeken. Uiteindelijk vond ik 'm terug in mijn oude tekenmap van school. Hij is uit 1992! Niet helemaal zonder lijntjes, maar toch... en je ziet ook dat ik kennelijk toen al een voorkeur had voor het werken met inkt.

"1992" (inkt)

Wat deze tekening extra grappig maakt, is dat hij is getekend naar waarneming. Met de tas die je ziet, was ik zo ongeveer vergroeid. Hij was van rood canvas en ik weet nog dat dat canvas ontzettend stonk. Dan, die walkman! Nog steeds heb ik een hele lade vol met cassettebandjes (die ik ooit nog eens hoop te digitaliseren, als het nog lukt!) Die zonnebril komt overduidelijk uit het tijdperk van Madonna: alle meiden hadden zo'n ding in die tijd. De shawl zal inmiddels wel vergaan zijn, maar wat leuk is dit hè? Te leuk om niet even te laten zien.

Over leuk gesproken: komend weekend doe ik weer mee met de expositie van De Verbeelding! Ik heb drie werkjes uitgezocht die naar mijn idee typisch voor mij waren. Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe de reacties dit keer zullen zijn;-)